Ferdydurke
Witold GombrowiczFerdydurke Gönderileri
Ferdydurke kitaplarını, Ferdydurke sözleri ve alıntılarını, Ferdydurke yazarlarını, Ferdydurke yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Çünkü bir surattan başka bir surata kaçmaktan başka bir kaçış yoktur, bir insan karşısında ise anca başka bir insanın sarılışlarına sığınılabilir.
Sayfa 348Kitabı okudu
…düş gerçeğe saldırdı ve yapamadım
Oy, kötü yürekliliğin buz gibi soğuk kurtarıcısı, canlandırıcısı oy! İyi olmamanın vakti geldi de geçiyor. İyi olmamalıyım… Ancak ona karşı nasıl kötü olunur ki, ben iyi biriyken — o beni iyi yürekliliğiyle sarıp sarmalıyor, bana nüfuz ediyorken, ben de benimkiyle nüfuz ediyorken ve o bana sokuluyorken, ben de ona sarılıyorken… Ve hiçbir yerden hiçbir yardım gelmezken! Bu çayırlıklarda ve tarlalarda çekingen çimlerin ortasında — o benle ve ben onunla— sadece biz ikimizin ve hiçbir yerde, hiçbir yerde kurtarabilecek hiç kimse yok.
Ve daha da beteri, karşılıklı olsun diye ve karşılıklı hayranlık düzeneğini sonuna kadar tamamlamak için, o da bana hayran olmaya başlamıştı – ilgiyle, dikkatle bana benim hakkımda sorular sormaya girişmişti, gerçekten ilgilendiği için değil, rövanş olsun diye, çünkü benimle ilgilenirse, benim de onunla o ölçüde daha fazla ilgileneceğimi biliyordu.
Sayfa 344Kitabı okudu
Oy, sıcaklık, sevecenlik, öldürücü, bağlayıcı hassasiyet, karşılıklı hayranlık, sevdalanma... Oy, aşka böylesine susamış, bu aşk oynaşmalarına böylesine gönüllü, bir hayranlığın nesnesi olmaya böylesine yatkın o kadıncıkların küstahlığı... Mülayim, hiç hükmünde ve belirsiz bir şey olarak benim aşk ateşime rıza göstermeye ve bir kült bellemeye, biadımı açgözlülükle, oburca tıkınmaya nasıl cüret etmişti?
"Aptal olduğumu biliyorum," diyordu. "Hiçbir şeyi doğru dürüst yapamadığımı biliyorum. Biliyorum güzel olmadığımı..." Bense buna karşı çıkmak zorundaydım. O ise, gerçeklik ve gerçek adına değil, ama sadece ona sevdalı olduğum için karşı çıktığımı biliyordu ve bu yüzden bu karşı çıkışlarımı bir keyifle kabul ediyordu; memnundu, onu seven, her bir şeye, ama her bir şeye içtenlikle, sevecenlikle razı olan, kabullenen ve evet diyen bir a priori gözü kara hayran bulmuş olduğu için...
ah, sonunda bulmuştu işte onu seven birini, cezalandırılmayacağından emin, her bir şeyin bir ceza kesilmeden, aşkla, sevecenlikle kabul edileceğinden emin olarak içini dökebilecek birini... Bense onaylamak ve kabul etmek, hayran olmak zorundaydım...
Ve diyordu ki: "Çok yönlü olmalıdır insan, kendisini ruhen ve bedenen mükemmelleştirmeli, hep güzel olmalı! Ben insanlığın tamlığından yanayım. Akşamları alnımı pencerenin camına dayayıp gözlerimi kapamayı severim, o zaman dinleniyorum. Sinemayı severim, ama müziğe âşığım." Bense onaylamak zorundaydım.
kontsız kalamaya-
Ve fısıldıyordu.
“Herkesin iyi olmasını ve herkesin bizim kadar mutlu olmasını öyle isterdim ki — herkes iyi olursa, herkes mutlu da olacaktır."
Ya da diyordu ki:
"Genciz, seviyoruz birbirimizi... Dünya bizim!" Ve sarılıyordu bana, ben de ona sarılmak zorundaydım.
içindeki bütün sevme yetisini seferber etmiş ve sevmişti beni — çünkü ben de onu sevmiştim.
Velhasıl, yanaklarına öpücüğü bastırdım ve sımsıcak hissiyatımı itiraf ettim, onu kaçırdığım için özür diledim ve kaçmasaydık, ailesinin birleşmemize asla izin vermeyeceğini, çünkü hali vakti yeterince iyi biri olmadığımı; ona ilk andan itibaren tutulmuş ve onun da bana aynı şekilde yanıp tutuştuğunu anlamış olduğumu anlattım.
zira bir kadın hep sevildiğini kabul eder.
Nerelere yönelmeli, ne yapmalı, dünyada nasıl düzen tutturmalı? Gidip nereye yerleşmeli? Tek başınaydım, tek başına olmaktan da beter, çocuklaştırılmıştım. Uzun süre tek başıma, hiçbir şeyle bağlantım olmaksızın kalamazdım. Yolu kuru dalların üzerinden bir çekirge gibi sıçraya sıçraya koştum. Issızlıkta sap gibi dikilip kalmamak için bir şeyle bir bağ, geçici olsa bile yeni bir anlaşma arıyordum.
Ölümcül bir umutsuzluk yakaladı beni ve sıktırdı. Dibine kadar çocuklaşmıştım. Nereye koşsam?
öldürmekten iyidir
kanepede var olmamaya çabalayan teyzemi yakaladım ve yakaladığım gibi de sürükledim, yığınla karışsın diye yığının içine ittirdim.