Fıkh-ı Ekber
İmam-ı Azam Ebu HanifeFıkh-ı Ekber Gönderileri
Fıkh-ı Ekber kitaplarını, Fıkh-ı Ekber sözleri ve alıntılarını, Fıkh-ı Ekber yazarlarını, Fıkh-ı Ekber yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Yaratıcı olan Allah'ı, O'nun ilmini ve kudretini ispat için akıl kâfi değildir. İlim de haddi zatında zadece kitap ve sünnete dayanmaz. Fakat O,(Allah'ın ilmini ve kudretini ispat etmek) her ikisine, hem akıl hem de kitap ve sünnete dayanır.
(Hz. Peygamber'in) Mîrac (hakkındaki) haberi haktır. Kim onu red (ve inkar) ederse o, ehli bid'attandır, sapıktır.
Sayfa 77 - Ravza YayınlarıKitabı okudu
Biz, bir Müslümanı, günahlardan herhangi bir günahı (işlemesi) sebebiyle velev ki o (işlediği) büyük günah olsa bile, onu helal saymadıkça tekfir etmeyiz/kâfir demeyiz, ondan (bu durumdaki bir kimseden) 'iman' ismini/vasfını uzaklaştırıp gidermeyiz.
Sayfa 61 - Ravza YayınlarıKitabı okudu
Biz, Resulullah (sav)'in ashabından hangisi olursa olsun ancak hayırla anarız.
Sayfa 60 - Ravza YayınlarıKitabı okudu
Bütün Peygamberler (salât ve selâm üzerlerine olsun) küçük ve büyük günahlardan, küfürden ve çirkin hallerden münezzehtirler/uzaktırlar. Fakat onların bazısında ufak sürçmeler ve hatalar meydana gelebilmiştir.
Sayfa 58 - Ravza YayınlarıKitabı okudu
Kulların harekete ve sükûna (inkâra, imana, isyana ve itaate) ait bütün fiilleri hakikatte kendi kesbleridir (isteyerek, bilerek ve tam bir hürriyetle yaptıkları, kazandıklarıdır). Onları yaratan Allah Teâlâ'dır. Onların hepsi (kulların ister hayır olsun, ister şer olsun bütün fiilleri, yapıp ettikleri ancak) Allah Teâlâ'nın dilemesiyle, ilmiyle, kazasıyla ve kaderiyle olur.
Sayfa 57 - Ravza YayınlarıKitabı okudu
İman da, küfür de kulların kendi fiilleridir. (Bununla beraber) Allah Teâlâ kimin küfrü/inkarı halinde kâfir ve bundan sonra iman ettiği zaman imanı halinde mümin olacağını bilir ve onu (mü'mini) sever. (Allah Teâlâ'nın bu) ilmi ve sıfatı (kulun değişen o kabil halleri gibi) değişmez.
Sayfa 56 - Ravza YayınlarıKitabı okudu
Allah Teâlâ, yarattıklarından hiçbirini iman veya küfür üzerinde (bulunmaları için) zorlamaz. Onları "mümin" veya "kâfir" olarak yaratmamış, fakat onları (sadece bu niteliklerden hali) şahıslar olarak yaratmıştır.
Sayfa 55 - Ravza YayınlarıKitabı okudu
Allah Teâlâ "şey"dir (Varlıktır). Fakat bildiğimiz şeyler gibi değildir. 'Şey' denilmesi ne cisim, ne cevher (atom), ne araz (cisim ve cevherle kaim renk, koku ve tad kabilinden) olmaksızın ancak (varlığının) isbatı manasıyladır. O'nun (varlığının) bir haddi (sınırı ve nihayeti), bir zıddı, bir benzeri ve dengi yoktur.
Sayfa 48 - Ravza YayınlarıKitabı okudu
O'nun bütün sıfatları yaratılanların sıfatlarından başkadır. O bilir (fakat bilmesi) bizim bilmemiz gibi değildir. Her şeye gücü yeter (fakat) bizim gücümüzün yetmesi gibi değildir. Görür (fakat) bizim görmemiz gibi değildir. İşitir, (fakat) bizim işitmemiz gibi değildir. Konuşur, fakat bizim konuşmamız gibi değildir. Biz uzuvlarla ve harflerle konuşuruz. Allah Teâlâ ise uzuvsuz ve harfsiz konuşur. Harfler mahlûktur, fakat Allah Teâlâ'nın kelâmı mahlûk değildir.
Sayfa 46 - Ravza YayınlarıKitabı okudu
Kur'an-ı Kerim, Allah Teâlâ'nın kelamıdır. Mushaflarda yazılı, gönüllerde saklı ve dillerde okunandır. Peygamber (sallallahu aleyhi ve sellem)'e indirilmiştir. Kur'an-ı Kerim'i (ağzımızla) telaffuz edişimiz (yani kelime kelime söyleyişimiz ise) mahluktur. Bizim onu (sahifelere) yazmamız mahluktur. Onu okumamız mahluktur. (Zira okuyuşumuz biz kulların ağzından çıkan lafızlarla olmaktadır ki bunlar kulun işi olduğu için mahluktur.) Kur'an-ı Kerim'in aslı ise (ezelidir) mahluk değildir.
Sayfa 44 - Ravza YayınlarıKitabı okudu
O, yarattığı şeylerden hiçbirine benzemez. Yarattıklarından hiçbir şey de O'na benzemez. Zatına ve fiillerine ait sıfat ve isimleriyle (ezeli ve) ebedidir. Asla yok olmaz.
Sayfa 40 - Ravza YayınlarıKitabı okudu
Allah Teâlâ birdir. Ancak (bu birliği) sayı yoluyla değil, kendisinin hiçbir şerikinin (ortağının) olmaması yolundandır.
Sayfa 39 - Ravza YayınlarıKitabı okudu
Ebû Hanife ilim hayatının başlangıç dönemlerinde kelâm ilmi ile meşgul olduğu halde sonraları oğlu Hammad’ı ve diğer talebelerini bu ilimle meşgul olmaktan men etmiştir. Bunun üzerine oğlu Hammad bir defasında babasına şöyle demiştir:
- Bizi kelâm ilmi ile ilgili münazaralarla meşgul olmaktan men ediyorsunuz halbuki siz kelâm’a ait meselelerle meşgul oluyordunuz .
Buna karşılık Ebû Hanife şöyle cevap vermiştir.
- Evet biz kelâm meseleleri hakkında münakaşa ediyorduk fakat başımızın üstünde bir kuş varmış gibi aklımızın başımızdan uçmasından korkan kimsede olduğu gibi arkadaşımızın yanılmasından korkardık. Hâlbuki sizler kelâm münakaşalarına giriyor ve arkadaşınızın yanılması, ayağının kaymasını istiyorsunuz. Arkadaşının yanılmasını isteyen kişi onun kâfir olmasını istiyor demektir. Arkadaşının kâfir olmasını istemek ise küfürdür.
Sayfa 19Kitabı okudu