Fil Gönderileri
Fil kitaplarını, Fil sözleri ve alıntılarını, Fil yazarlarını, Fil yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Onu bir daha asla görmeyebilirdim. Aklımdan geçen düşünce buydu ve beni afallattı.
Sonra, çocuklar evden ayrılınca, konuşma zamanımız geri döndü. Yeniden birbirimize sahiptik ancak konuşacaklarımız azaldıkça azaldı. Çok bilmişlerin, "Olur böyle şeyler," dediklerini duyar gibiyim. Haklılar da. Olur böyle şeyler . Ama bize oldu. Ne olursa olsun, seni suçlamıyorum. Suçlamıyorum. Bu mektubun konusu bu değil.
Bizim hakkımızda konuşmak istiyorum. Şimdi hakkında konuş mak istiyorum. İmkansızın olduğunu kabul etmenin zamanı geldi, anlıyorsun ya. Yenilgiyi kabullenmenin. Pes etmenin ...
Buraya kadar okudum ve durdum. Yanlış bir şeyler vardı. Şüpheli bir şeyler vardı
Bana tutunuyordu. Birbirimize tutunuyorduk.
Bak, bir adım ileri, iki adım geri gidiyorum. Dibe vuruyorum. Hepiniz dibe vuruyorsunuz, beni de kendinizle birlikte aşağı çekiyorsunuz.
Kırgındım, evet. Kim kırgın olmazdı ki? Kalbim onun yanındaydı ve dilerim bela kapısını çalmamıştı. Ama şimdi ben köşeye sıkışmıştım. Yine de en azından, bundan böyle başına ne gelirse gelsin para almak için bana gelmezdi artık - hâlâ bana borçlu olduğuna göre. Kimse bir insana bunu yapmaz. En azından ben böyle düşünüyordum. Meğer ne kadar az şey biliyormuşum.
Sadece bir şekilde kendimi korumaya çalışıyordum. Sorun şu ki, parayı bana iyi niyetle geri ödemek istiyor olabilirdi ama bazen bir şeyler olur. İyi niyetin önü tıkanır. Dedikleri gibi, gözden uzak olan gönülden de uzak olur. Ama öz annesini kazıklamazdı. Bunu kimse yapmaz.
"Beş parasız kaldım," dedi. "Ama sen düze çıkmama yardım edebilirsin."
Yazmadım. Sanırım onu unutmaya, o yokmuş gibi yapmaya çalışıyordum. Molly de kim?
Olaylar böyle sonuçlandığı için üzgünüm. Şimdi her şey çöpe gittiği için üzgünüm.
Orada olduğunu çünkü orada olması gerektiğini söylediler. Kimse kaderden söz etmedi.
Olaylar onun ötesine geçmişti.
Ne hissettiğimi her zaman tam olarak bildiğini söylerdi. "İçimi okuduğunu" söylerdi zaman zaman. Onun bu mektuplarını okurken ensemdeki tüyler diken diken oluyordu. Kader için de yeni bir kelime bulmuştu: Karma. "Karmamın izinden gidiyorum," diye yazıyordu. "Senin karman kötü bir dönüşüm yaşadı."
Yazdığı zaman da mektuplar beni ürpertiyordu. Bol bol "auralar"dan ve "işaretler"den dem vuruyordu.
"Kader," derdi Molly. Kim bilir, belki de hâlâ kaderden dem vuruyordur.
Molly'yle birlikte büyürken o benim bir parçamdı, tabii ben de onun bir parçasıydım. Birbirimizi seviyorduk.
Gerçekten kaderimizdi bu. O zamanlar buna kendim de inanırdım. Ama şimdi neye inanacağımı bilmiyorum. Şikayet etmiyorum, sadece bir gerçeği dile getiriyorum. Dibe vurdum. Ve böyle devam etmem gerek. Kader yok. Sadece bir sonraki şey var, her ne anlama geldiğini düşünüyorsan. Zorlama ve hata, başka herkes gibi .