Sözler ve Alıntılar
Wimpole Sokağı'nda geçirdikleri günlerde bir keresinde Bayan Browning sebepsiz yere ağlamıştı ve yine bir keresinde elindeki lekeli kağıdı havaya kaldırıp gülmüştü.
Sayfa 136 - Oda YayınlarıKitabı okudu
Gerçek şu ki kelimelerle iletişim kuramadıkları için birbirlerini sürekli yanlış anlıyorlardı. Yine de bu, şahsına münhasır bir yakınlık doğurmuyor muydu?
Sayfa 35 - Oda YayınlarıKitabı okudu
Başka bir zamanda Bayan Barret onu aynanın önüne götürür ve neden havlayıp titrediğini sorardı . Karşısındaki kahverengi küçük köpek kendisinden ibaret değil miydi? İyi ama "kendisi" neydi? İnsanların gördüğü kişi mi? Ya da olduğun kişi mi?
Sayfa 43 - Oda YayınlarıKitabı okudu
Gerçek filozof kürkünü kaybeden ama pirelerden arınandır.
Bayan Browning, kız kardeşine, “Flush, bir bilge,” diye yazdı. Muhtemelen, “Mutluluğa yanlızca acı çekilerek ulaşılabilir,” diyen Yunanları düşünüyordu.
"Aynaya bakarak "şimdi neyim ben?"diye düşündü. Ve ayna bütün aynaların vahşice içtenliğiyle, "bir hiçsin," dedi. Hiçti."
"Öldürülmek mi daha iyiydi yoksa burada kalmak mı?
Hangisi daha kötüydü?
Bu hayat mı yoksa o ölüm mü?"
