Kadın, aşktı. Sevişecektik, doğumdan ölüme el üstünde tutacaktık, saçlarını okşayacak, koruyup kollayacaktık. Yırtıcı hayvanlardan ve doğal felaketlerden koruduk ama kendimizden koruyamadık onları.
“Düşündüğünüz için teşekkürler Recep Bey.” “Herhalde düşüneceğim. Sen benim en önemli
adamımsın.”
En önemli adamımsın derken en sadık kölemsin demek istiyordu.
Dünya bir cennetti. Meyvelerini yiyecek, ağaçlarına tırmanacak, derelerinde yıkanacaktık. Meyvelerin genleriyle oynadık, ağaçları kestik, derelerine pisledik. Cenneti biz yok ettik. Şimdi cennete gitmek için iyi huylu bireyler olmaya çalışıyoruz.
Hiçbir canlı insan kadar saplantılı bir aşk duymaz dünyaya. Saplantılı aşıklar , aşık oldukları şeyi yok ederler. Hayatları boyunca yaşam enerjilerini maddi aşkla dolduran insanlar öldükten sonra dünyadan kopamazlar.
Bir karıncanın içki ve kumara düşüp tüm yumurtaları,kraliçeyi ve kendini infaz ettiğini anlatsam kimse inanmaz.
İnsanı hayvandan ayıran özellik düşünmek ise, umarım hayvanlar düşünmeye başlayıp benzemez bize......
Hayvanların aksine, insanlar gibi şehirler halinde yaşayan türler için bireylerin hayatta kalmasının hiçbir önemi yoktur.
Onlara göre; yaşaması gereken tek şey kendileri ve egolarıdır.
Hayatta kalmak ve egolarını korumak için diğer insanların canlarını çok rahat bir şekilde alabilirler.”""""