Yatsak, uykumuzu zehredebilir rüya.
Kalksak, kirletebilir günü tek bir avare düşünce.
Hisset, düşün, anla, ister gül, ister ağla,
Kedere sarıl, yahut kaygıyı def eyle,
İster neşe, ister keder: farkı olmaz,
Serbestçe çekip gidebilir ikisi de.
İnsanın dünüyle yarını bir olmaz;
Kalıcı şey yoktur, değişkenlikten öte!
Frankenstein Ya Da Modern Prometheus çok bilinen, tekrarlanan hikayede beni şaşırtan yazar-karakter ilişkisinde bilinçaltının izleriydi. Nesilden nesile aktarılan suçluluk duygusu romanda insanın kendine,kendi türüne öfkesini bir canavar görünümüyle yansıtıyordu. Tragedyaların " Kaderinden kaçamazsın." düşüncesi ne kadar hayatımızın içinde, yeniden bir sorgulama oluşturdu, roman aracılığıyla bende.