Nasıl başladım nasıl bitirdim gerçekten bilmiyorum. Kitabın içeriği beni aldı götürdü diyebilirim. Hırs, pişmanlık, sevgi, saygı, nefret, kin... bütün duyguları içimde hissettirecek kadar güzel bir kitaptı. Oturup Bi düşünüyor insan ben olsam ne yapardım diye ve cevabını vermek o kadar zor ki. Suçlu olarak gözüken birinin bile o suçu işlerken haklı sebepleri olabileceğini anlıyor insan. Sevgisizlik, ilgisizlik insanı bir canavara dönüştürüyor. Günümüz için de bu böyle değil mi? Cocuklardan yola çıkalım. Sevgisiz bırakılmış çocuklar hayata tutunmak için bir şeyler aramıyor mu annesinden sevgi görmeyen anne figürü babasından sevgi görmeyen baba figürü arıyor. Şanslı olanlar yolunu buluyor ama şanssız olanlar nefretten ve kinden yapılmış o kıyafetleri giyiyorlar. Dilerim etrafınızda sevmeyi ve ilgilenmeyi gönülden isteyen insanlar olur.