Freud - Mutluluğun Mimarı
Stefan ZweigSözler ve Alıntılar
İnsan kendi benliğini, kendi kişiliğini daha önce hiç, dünyevi yaşamın giderek monotonlaştığı bu yüzyılda olduğu kadar merak etmemiştir. Keza teknoloji çağı kendi insanını gittikçe tek tipleştirirken, özgün kişiliğini de elinden alarak renksiz bir tür haline getiriyor. Aynı gelir sınıflarına taksim edilen, tek tip konutlarda yaşayan, tek tip giysiler giyen, aynı makinelerde aynı iş saatlerinde çalışan ve sonrasında tek tip eğlence şekillerine sığınan, aynı radyonun başına geçen, aynı plağı dinleyen ve aynı sporla uğraşan herkes; dehşet verici bir biçimde birbirine benzemeye başlıyor.
Şehirlerin tek tip haline gelmiş sokakları albenilerini git gide kaybederken uluslar, halklar homojenleşiyor. Ortaya çıkan bütün farklılıklar rasyonalizasyonun dehşet verici eritme potasında kaynaşıp yok oluyor. Dış görünüşümüz baştan aşağı aynı tipe çevrildikçe ve insanlar, kendilerini düzineler halinde, üstelik de seri biçimde kitle fizyonomisinde örgütledikçe; varlık şekilleri giderek genişleyen bir kişiliksizleştirme sürecinin tam ortasında buluyorlar kendilerini. Her bir bireyin dışarıdan ulaşılması ve etki altına alınması olanaksız olan deneyim katmanı da tam bu yüzden daha da önem kazanıyor: Eşsiz ve kopyalanması imkansız olan kişiliği.
Sayfa 173Kitabı okudu
Gücün seviyesinin en önemli ölçüsü, aşmayı başarabildiği dirençtir.
Duygusal hayatın sarsıntılarını yaşayan ya da yolundan şaşmış bir insan nereye gitmelidir?
Bireyleri bilgilendirmek için görevlendirilmiş olanlar; yani öğretmenler, papazlar, sanatçılar ve bilginler, medeniyetin riyakarlarını ve cehaletini körükleyenlere dönüşmüşse aydınlık ve açık görüşler nasıl yayılabilir? Oysa cehalet her daim katılığa, şiddete önayak olmuştur.
19. yy
O yüzyılın insanları için önemli olan, o çığlıkların dışarıya taşmaması ve medeniyetin gelmiş geçmiş en ahlaklı geçinen dünyasının ayakta kalmasıdır. Çünkü o devrin ahlaki görüşü, insanın varlığından daha değerlidir.
Tıp biliminin birincil görevi, insanın en mahrem sırrını hasıraltı etmek değil aksine üzerinde konuşulmasını sağlamaktır. Freud bu noktada, içinde yaşadığı yüzyılın görmezden gelme eğilimine hiçbir şekilde aldırış etmeden cinsellikle ilgili bastırılmış meseleleri gün ışığına çıkarıyor ve insanı, bilinçaltındakini bizzat fark edip kabullenmeye zorluyor. Böylece bastırılan esas sorunu, riyakar yaklaşımlardan kurtarıp bilime yönlendiriyor ve binlerce insanın yanında ahlak hastalığına kapılmış bir devrin de tedavisine başlamış oluyor.
"İyi bir filozof olmak için katı, açık ve hakiki olmak gerekir," der Stendhal.