Fütuhat-ı Mekkiye 12
Muhyiddin İbn ArabiFütuhat-ı Mekkiye 12 Sözleri ve Alıntıları
Fütuhat-ı Mekkiye 12 sözleri ve alıntılarını, Fütuhat-ı Mekkiye 12 kitap alıntılarını, Fütuhat-ı Mekkiye 12 en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Sahilsiz bir umman o
İsimlerinin sonu nerede olabilir
Hz. Peygamber şöyle der: ‘Benim
ümmetim rahmete mazhar bir ümmettir. Ahirette onlara azap yoktur.
Onların dünyadaki azapları zelzele, ölüm ve beladır.’
insan vasıtasıyla suretin kemali ortaya çıkmıştır.
Şu halde insan-ı kâmil, Allah’ın dışındaki her şey demek olan âlemin
cisminin kalbidir. O, kendisini sığdırdığında Hale ile mamur bir evdir.
Allah Teala kutsi bir hadiste şöyle der: ‘Yerim ve göğüm beni sığdıramadı,
mümin kulumun kalbi sığdırdı.’ Bir kalp olması itibarıyla insan-ı
kâmilin mertebesi Allah ile âlem arasındadır. Suretten surete girdiği ve
başkalaştığı için Allah onu ‘kalp (değişen)’ diye isimlendirmiştir. (Bu
değişmenin gerçek sebebi olarak) ‘0 her gün bir iştedir.’544 Bu isimlendirmenin
başka bir sebebi Allah’ın kendisini yönlendirmesi, bu başkalaşma
ve yönetilmedeki kabiliyeti ve genişliğidir. Bu nedenle Hakkı
sığdırabilecek genişlik kendisine ait olmuştur. Çünkü Allah da kendisini
her gün bir işte olmakla nitelemiştir. Gün her bir şeydeki en küçük
zaman dilimidir. Öyleyse Allah şe’nlerdedir. Âlemdeki bütün yönetmeler
ve başkalaştırmalar, Hakkın kendilerinde bulunduğu bu şe’nlerden
360 Fütûhât-ı Mekkiyye 12
başkası değildir.
bütün karşısında parça, farkında
olunmayan bir yönden, bütün gibidir. Bütün yönleriyle parçayı bilseydi,
bütünü de öğrenirdi. Çünkü onun parça olması yönlerinden harekede
bütünü bilmiştir.
Hz. Peygamber, mizacı en dengeli, en yetkin ve yaratılışı en sağlam olan insandır. Bunu bilmelisin!
İnsan kalbini murakabe ederse, onun bir halde kalmayacağını görür.
Asıl bu özellikte olmasaydı, başkalaşmanın bir dayanağı olamayacağını
da öğrenirdi.
Kâmil insan âlemdeki her surede boyanır ve
imkân ölçüsünde onlarla gizlenir. Halk değiştiği için kendisi de değişen
bir surette kâmil insanı gören, onun kendisinin üzerinde bulunduğu
durum gibi, (kendini bir inançla sınırlamadığı anlamında) ‘sınırlı
olmadığı’ inancına kapılarak kâfir ve zındık olduğunu söyler, bu halin
ona nereden geldiğini bilemez. Hâlbuki bu makamdaki insanın iki şahsa
bir surette gözükmemesi gerekir. Nitekim Hak da bir surette iki
şahsa tecelli etmez, çünkü (kâmile ait) dereceler, (Hakka ait) derecelerdir.
O halde ücretler, Hale ile yaratıklar arasında gider
gelir: Yaratıklar kendileri adina yaptığı işlere karşılık Hakka borçlanırken
yaratıklar hem kendisi hem de Hakkın (rızasını gözeterek)
birbirleri için yaptıkları işler nedeniyle Allah’tan ücret alır. Bu kısma
misal olarak, insanları bağışlamayıverebiliriz. Bunun yanı şıra yaratıklar,
Hakkın belirlemesi ve bu konudaki hükmüne göre, birbirlerinden
ücret alırlar.
Meveddet sevgide sebat demektir.
Müminde iman parçalanmaz. Bunu bilmelisin.
iman edilen işlerin çoğalması nedeniyle imanın kendisinde kısımlara
ayrılıp inanılacak şeylerin bir kısmına inanıp bir kısmını inkâr eden
kimse, mümin değildir. Öyleyse başarısızlığa uğrayacak İçimse mümin
olmayandır. Çünkü imanın hükmü geneldir, özelleşmez! İman bir şahısta
var olmayınca, Allah?ın yardım etmesini bir yükümlülük olarak
ortaya çıkartmaz. Binaenaleyh kâfirin görünüşte mümine galip gelmesi,
mümine karşı kâfire yardım edilmesi demek değildir. Onun karşısında
olan kimse yüz çevirip yerini terk ettiğinde, kâfir onun yerini almıştır.
Böyle bir şey hasım olduğunda yardım olabilir ve hüccet nedeniyle
otelcine galip gelir.