Fütuhat-ı Mekkiye 12
Muhyiddin İbn ArabiFütuhat-ı Mekkiye 12 Sözleri ve Alıntıları
Fütuhat-ı Mekkiye 12 sözleri ve alıntılarını, Fütuhat-ı Mekkiye 12 kitap alıntılarını, Fütuhat-ı Mekkiye 12 en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Halle dua etmek, sözle dua etmekten daha hamil bir duadır.”
iman nurani
bir keşftir ve kuşku kabul etmez. Delilden hareket eden ise delilini
zedeleyecek kuşkudan kendini salim tutamaz. Bu kuşku onu incelemeye
ve araştırmaya sevk eder. Bu nedenle delilden hareket edeni imandan
mahrum saydık, çünkü iman zevali kabul etmeyen ilahi bir nurdur.
Boyun eğmeye karşı boyun eğme
Rab ve kullarda
Engelleme ve verme .
Cimri ve cömertten
Salaha karşı salah - .
Fesada karşı fesad ■
İttifaka karşı ittifak
İnada karşı inat .
Kardeşim! Nefsin hilelerinin ne kadar gizli ve bilgisizlik perdesinin
-kendisi yok olsa bile- ne kadar güçlü olduğuna bakınız!
Dostum! Kendine bakmalısın.
Sayfa 167
Konuşan, içindeki anlamın anlaşılması için, söz konusu kelimeleri dışta var etmeyi irade edendir.
Sen gaybın sırrından kalbin perdesisin
Bilmelisin ki, Allah’ın gizli, iyi, veli kulları vardır. Onlar ile insanlar
arasında alışkanlık perdeleri bulunur ve onlar insanların arasında
gizlenir. Onların üzerinde kendilerini insanlardan ayırt eden bir özellik
görünmez. Onlar vasıtasıyla Allah Teala âlemi korur ve kullarına imdat
buyurur. Onlar gökte tanınır, fakat insanlar arasında bilinmezler.
Dünya ve ahirette sıkıntılar onlarındır. Onlar, nebi veya şehit olmadıkları
halde, nebi ve şehiderin kendilerine gıpta ettiği kimselerdir. Onlar
ne dünyada tanınır ne de ahirette kimseye şefaat ederler. Onlar, sırlarında
Hak ile birlikte kalan kimselerdir.
Allah katında açılan bütün kapılar rahmet kapısıdır. Ancak orada
kendisinde acı bulunmayan zahiri rahmet kapıları olduğu gibi belli
bir vakit acının bulunduğu batini rahmet kapıları da vardır. Bu kapılarda
rahmetin hükmü işin sonunda ortaya çıkar. Öyleyse acılar geçici,
hazlar sabittir. Başka bir ifadeyle âlem, özü gereği rahmete mazhar,
dolaylı olarak acı çekendir. ‘Allah Aziz ve Hakimdir.’191
insan ancak
hilim gösterdiği kimseye karşı gücü varken halim olabilir.
Fikir akla varana kadar hayal kendisine eşlik eder.
Sayfa 200
Hakikader değişmez! Şe’n,
hükmedilende bir hükmün ortaya çıkmasıdır. Öyleyse bir açıdan
O’nun zatı inmeyi talep ederken bir açıdan talep etmez. Binaenaleyh
Yaratan yaratılanı talep ederken bilen bilineni talep eder!
Acıların sebeplerini görmek, sebebini
görmediği halde azapta acıyı bulmaktan daha ağırdır. Bu durum,
bilhassa sebebi ortadan kaldırmaya gücü yettiğini biriyse böyledir.
Bilmelisin ki, Allah’ın iyilik etmek üzere açtığı kapıları olduğu gibi
bazı kapıları daha vardır ki, onların açılma vakti henüz gelmemiştir ve
onları da iyilikte bulunmak üzere açar. Allah’ın bir takım kapıları daha
Yirmi Üçüncü Sifir 123
vardır ki, onları acılar için açar. Bu ‘azap’ diye ifade edilir. Çünkü mensupları
işin sonunda ona döner ve ondan tat alırlar. Çünkü azap kendisine
Rabbini hatırlatmıştır. İnsana zarar isabet edip de sebepler ortadan
kalkarsa -ki bu en şiddedi azaptır- Rabbini hatırlar ve iradesiyle
değil zorunlu olarak O’na yönelir. Bu durumda kendisini Allah’a döndüren
ve O’nu kendisine hatırlatıp gaflet ve unutmanın etkisinden kurtaran
bu elemden haz duyar. İşte bu nedenle onu ‘azap’ diye isimlendirmiştir.
Öyleyse azap, yerleştiği kimseye rahmetin ulaşacağını müjdeleyen
bir kelimedir. Güçlük ve rahatlık esnasında Hakkın kullarına
müjdeyi ulaştırması ne büyük inceliktir! Böyle olmasaydı ‘Azap kelimesinin
hakkında gerçekleştiği kimse,m ayetinde geçen kelime gerçekleşmezdi.
Burada azap lafzı zikredilmiştir. İbrahim Peygamber şöyle der:
‘Babacığım! Rahman’ın azabının sana temas etmesinden korkarım.’1*9
Rahman bir insana acı ve elem verirse, bu elemin içinde rahmet bulunmalıdır
ve o rahmeti elem sahibi haz olarak alır. Misal olarak kullanılması
şifa verecek ilacın içilmesini verebiliriz.
Kimin konuşması nefsine dayanırsa, perdelenir! Nitekim Hak
kulu vasıtasıyla konuştuğunda, kulun makamının gerektirdiği şekilde,
kelamı zahir olur. Cevabı ona döndürdüğünde, kendisiyle değil,
O’nunla Hakka ibadet eder ve hükmü Rabbinin kelamı üzerinde ortaya çıkar. Hak da ona nida eder.