Emekçi halkın dramının böylesine güzel, böylesine gerçekçi ve böylesine etkili anlatıldığı bir eser okumamıştım. Bu kitabı hakkıyla okuyan kişi, ezilen büyük kitlenin yanında olmanın, insanlığın namus borcu olduğunu idrak eder. Kapitalist sömürüyü yalın, gerçekçi ve etkili bir anlatımla ortaya koyan kitap, yazıldığı tarihe göre neredeyse yüz sene sonra bile geçerliliğini koruyan bir başyapıt özelliğinde.
Kitap, 1929 ekonomik buhranının olduğu yıllarda, ABD’de sefalet içinde, açlıkla cebelleşen, bir lokma yiyecek bulmak için emeklerini üç otuz paraya satmaya razı ama bu imkanı bile bulmakta zorluk çeken halkın dramını Joad ailesinin hikayesinin üzerinden anlatıyor.
Oklahoma’nın olumsuz koşullarında küçücük topraklarını işleyip karınlarını doyurmaya çalışan insanlar, verimsiz toprağın onlara sunduğu azıcık ürünle ayakta kalmaya çalışırken, borçlandıkları bankaların hacizleri ile bu topraklarını da kaybedip yurtlarından sürülüp atılırlar. Artık onları besleyen umut, ellerinde ne varsa satıp bir araç alıp batı kıyılarındaki California’ya varmak ve oranın verimli arazilerinde meyve toplama işi ile karınlarını doyurup ayakta kalmaktır. Ama işler düşündükleri gibi olmaz…California’ya doğru yolculuklarında insanlığın yavaş yavaş öldüğüne ama bu yürekli insanların her şeye rağmen dirençle hayata tutunmaya çalıştıklarına şahit oluyoruz.
İyi okumalar...
