''Kimi insan dünyanın en büyük hayalcisidir sabahları. Neler düşünmez ki! Ne akla sığmaz delilikler!''
Eski İstanbul manzaralarını, mekanlarını ve en çok insanlarını anlatan ve insanın geçmişiyle o gününün arasındaki farkı o dönemde de gözler önüne seren bir eser Gazoz Ağacı.
Anlatılan hikayelerin ve insanların yaşam tarzını, insanların düşüncelerini iyi bir şekilde aktarmış. Belli bir dil ve biçim kalitesini titizlikle korumayı başarmış.
Gözlemlerini çok başarılı bir şekilde aktaran ve insanın iç dünyasına çok iyi şekilde aktaran yazar hiç ara vermeden kendini okutturmayı başarıyor.
Arasında en sevdiğim öykü Gazoz Ağacı öyküsü oldu. Bende öykünün ardından insanı bir silkeleyen etki yarattı.
Öykü okumayı sevenler için harika bir eser.
''Belli bir işi olmayanlar için olay hiç de böyle değil. Her an bir iş çıkabilir, bir avare için. Her an görülmeye değer bir şey olabilir. Öyle bir iş, öyle bir şey ki, fırsat kaçırılınca yaşamanın, dünyada olmanın bile anlamı uçup gider.''
