Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur

Gece Dergi - Sayı 2

Gece Dergi

Gece Dergi - Sayı 2 Gönderileri

Gece Dergi - Sayı 2 kitaplarını, Gece Dergi - Sayı 2 sözleri ve alıntılarını, Gece Dergi - Sayı 2 yazarlarını, Gece Dergi - Sayı 2 yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Çarpık kentleşmenin gururlu binalarının arasından sızan gün batımı gibi hayatımız. O çirkinlikte, umutla kanıtlamaya çalışıyor kendini. Modern dünyanın yıkıntıları arasından...
Yeryüzünde kendisine verilenlerle yetinemeyen, sürekli daha fazlasını isteyen, hırsıyla önce etrafında ne varsa en nihayetinde de kendi kendini yiyip bitiren insanoğlu; evrenin geleceğini tehdit edenlerin - bilinen türler arasında - belki de en dehşetlisi, en tehlikelisidir.
Reklam
İçimdeki hâkim kalemi kırıyor Yüreğimde idam kararı İnsanlar koşturuyor Bir yerde biri gökyüzünü gözlüyor Ölüme çok yakın, yaşamaya hasret İçimde ölüm var, Ama cenaze evi gibi değilim pek Yüzüm anlamsızca gülüyor.
Zamanın hiçbir şeye iyi gelmediğini bildiğim hâlde zamana bırakmıştım. Söyleyin bana hangi çaresizliğin dile gelmiş halidir bu? Gerçekleri görüyoruz. Neyin doğru neyin yanlış olduğunu bilmediğimiz hâlde. Biri zaman istiyorsa sakın bekleme, yoluna bak! Çünkü o çoktan yola koyulmuştur.
"Yaralarımızı hayatımız boyunca kendimizle beraber taşırız ve sonunda onlar bizi öldürür."
Bugün pencereden bakarken iki kez düşünüyoruz. Dışarıda olanlar ürkütüyor bizi. Perdeler koruyor tüm ideolojilerden. Mağara insanı olduğumuzu hatırlıyoruz. Çıkmıyoruz dışarı. Peki, neden? Neden sokağa çıkıp da komşuya selam veremiyoruz? Pencerelerimizin önüne koyduğumuz parmaklıkları neden aşamıyoruz? Korkuyorum bizden. Sen gidişattan korkmuyor musun? Ben korkuyorum her sabah uyanırken.
Reklam
Bazı şeyler yaşanmadan anlaşılmıyor. Ya da nankörüz en kallavisinden. Cilalı bir bilmişliğimiz var. Balık hafızamıza fil muamelesi yapıyoruz.
Unuttuğumuz şeyler var. Kapıdan çıktığımızda değil, kapıyı kapattığınızda geliyor her seferinde aklımıza. Ya da her seferinde demeyelim de "arada bir"i koyalım yerine. Arada bir yaşıyoruz çünkü. Arada bir hatırlıyoruz var olduğumuzu. Bu yüzden eksik neyimiz varsa, arada bir fark ediyoruz.
İnsanlar neden ayrılır?
İnsanlar ayrılmaktan usanıyor, ayırmaya çalışanlar usanmıyor. Her geçen gün bazılarımızı ötekileştirecek öyle şeyler vuku buluyor ki aramızda uçurumlar oluşturuluyor. Öyle bir uçurum ki dahil edildiğimiz sınıftan bir diğerindeki hayata geçme düşüncesi bile allak bullak etmeye yetiyor. Tek ve bir bütün olan insanlık, beraberindeki tüm güzellikleri de parçalayıp ayaklar altına aldırıyor kendini. Nereden geldiğimizi unutup nereye gittiğimizi düşünmeden ve görmeden ilerliyoruz. İçten içe ihraç ediliyoruz hayattan. Farkına vardığımızda köprünün diğer tarafına geçmiş oluyoruz çoktan. Geçmiş olsun diyorlar, geçmiyor.
Bir insanı hâkim kılan niyet Beni niye yanlış anlamanızı sağlar Bir devleti bâki eyleyen zihniyet Beni niye tanklara bombalatır Bir selamı kalbe ulaştıran samimiyet Beni niye görmezden geldirir Bir kadını kibrit kutusuna alıştıran diyet Beni niye sigaraya meyillendirir Bana sigara izmaritimi çöpe attıran medeniyet, Ey! Seni buruş buruş eder sokağa atarım
Reklam
Ben bu şehirde yok edilmemiş son doğa alanı Onlar ise mimar Onlar benim yeşilimi yok edip Gökdelen yapar Bu şehrin insanı da o gökdelende yaşayıp Yeşilin yasını tutar
"Onlar zırcahiller, istedikleri tek şey ceplerinin para dolması. Afrikalıların su içmeyi arzulaması gibi onlar kan içmek istiyorlar."
Biz seninle güleceğiz, En kahkahalısından şöyle, çok ciddi bir ortamda.
"Doğayla savaş halindeyiz. Eğer kazanırsak, kaybedeceğiz."
22 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.