İnanıyorum ki kelimelere döküldüğü zaman, iyi bir amacın gerçekleştirilmesi güçleşir, hatta imkansızlaşır. Fakat, gençliğin o kendini beğenmiş, kibirli amaçlarını dile getirmekten kaçınmak mümükün mü? İnsan ancak ileriki yıllarda bunları hatırlar ve tıpkı açmadan kopardığı bir çiçeği daha sonra solmuş ve çiğnenmiş bir halde yerde gördüğünde duyduğu pişmanlığı hisseder.