"burada oturduğum sürece, yalnızlığa ve anonimliğe mahkûmum. dünya beni insandan saymıyor ve ne zaman bir köşesinden tutunmayı başarsam, hemen elimden kaçıp gidiyor. insanlar ölüyor, üstlerine evler yıkılıyor. durmadan değişiyor dünya, bir tek çocukluğumun dünyası olduğu gibi duruyor."