Germinal
Emile ZolaGerminal Gönderileri
Germinal kitaplarını, Germinal sözleri ve alıntılarını, Germinal yazarlarını, Germinal yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Etienne:
«Ah be!» diye bağırdı. «Bir kolera salgını çıksa da bütün o işletme sömürücülerinden bizi kurtarıverse!»
Maheude:
«Sakın ha!» dedi. «Kimsenin ölümüne dua etmemeli. Hem neye yarar ki? Onlar geberir, yerine başkaları gelir. Ben yalnızca şimdiki heriflerin daha insaflı davranmalarını isterim, bundan umutluyum da, çünkü dünyada hâlâ dürüst insanlar var... Sen de biliyorsun ya, ben sizin şu siyasetinize ısınamadım gitti.»
Maheude artık, gürültüsüz patırtısız olmak koşuluyla grev yandaşıydı. İşi bırakmadan, işletme’yi adil davranmaya zorlasalardı daha iyi olurdu gerçi. Ama değil mi ki, iş bırakılmıştı, haklarını almadan işbaşı yapmamalıydılar. Bu konuda Maheude, sarsılmaz bir kararlılık gösteriyordu. İnsan haklı olduğunda haksız duruma düşmektense ölsün daha iyiydi!
Pazartesi saat dörde doğru, Etiene aşağıdaki odada Maheude’le otururken, Lille’den yeni bir mektup geldi. İşsiz dura dura sıkıntıdan patlayan Maheu, balığa çıkmıştı; talihi yaver gider de kanal girişinin orada iri bir balık tutabilirse, onu satacak ve eline geçen parayla ekmek alacaktı.
Toplumsal düzeyi bir basamak daha atlıyor, doyuma ulaşan zekâsı ve yaşam düzeyiyle, kendi kendisine bile itiraf etmekten korktuğu ve nefret ettiği o burjuva sınıfına kayıyordu.
Canını sıkan tek şey, uzun kuyruklu ceket giymiş biri karşısında duyduğu bilgi eksikliğiydi; o zaman bocalıyor, çekingenlik duyuyordu. Yine de kendini eğitmeye devam ediyor, eline hangi kitap geçerse harıl harıl okuyor, ama tutarlı bir yöntem izlemediği için okuduğunu özümlemekte zorlanıyor, zihni karmakarışık oluyor, kafası doğru dürüst anlamadığı bir bilgi yığınıyla doluyordu. Bu yüzden, şapkasını önüne alıp düşündüğü bazı saatlerde, amacından kuşkuya düşüyor, işin üstesinden gelebilecek beklenen adamın kendisi olmamasından korkuyordu.
Etienne, öğrenmeye yeni başlayanların hayranlığıyla coşuyor; yüreği, ezenlere duyduğu nefretle doluyor, ezilenlerin yakında zafere ulaşacakları umuduna sıkı sıkıya bağlanıyordu.
Okuduğu kitaplardan edindiği yarım yamalak bilgilerle, yeni bir sistem kuracak duruma gelmemişti henüz. Rasseneur’ün temelden yoksun pratik istekleriyle Suvarin’in yıkıcı şiddet yandaşlığı kafasında birbirine karışıyor ve Etienne, her gün işletme'yi yerden yere vurduğu Avantage meyhanesinden çıktıktan sonra düşlere dalarak yürüyor, tek can kırmaksızın, tek damla kan dökmeksizin, insanların yeni bir yaşama kavuşacağı günü iple çekiyordu. Yalnız, bu hedefe nasıl ulaşılacağını pek kestiremiyordu; harekete geçildikten sonra işlerin yolunda gideceği umuduyla yetiniyordu, bir yeniden yapılanma programı çizmeye kalkıştığı anda kafası allak bullak oluyordu çünkü. Son derece ılımlı ve çelişik davranıyor; kimi zaman kimbilir hangi kitaptan kaptığı bir sözün, siyasetle toplumsal sorunların birbirine karıştırılmaması gerektiği yolundaki bir sözün, aralarında yaşadığı ağırkanlı madencilere söylenmesinde yarar görüyordu.