“Maviyi anlarsın.
Denizi anlarsın.
Mavi denizi
Zor anlarsın...” Ölüm ile ilgili yazılan en güzel şiiri bence Melih Cevdet Anday yazmış. İnsan ölümü anlar, her gün haberlerde izlediği o ölüm haberlerini de kolayca kabullenir ve bir dakika sonra o haberden eser kalmaz. Ya mavi denizi anlamak? Ya ölüm bizim sevdiklerimize uğramışsa, hem de en yakınlarımıza? Annemize, babamıza, kardeşimize, sevgilimize, can dostumuza… Çaresizlik o zaman başlar işte. Kayıplarımız neticesinde güçlü olmaya çalışmayı, ağlamamayı değil tam aksine yasımızı yaşamamız gerektiğini, yas sürecini, bunu yaşamayanların ilerde farklı sorunlar yaşadığını ve geriye dönüp o yas sürecini yaşamak gerektiğini anlatan faydalı bir kitap. Yazar, bilimsel gerçekleri size hastalarının yaşadığı psikolojik travmalar ve ürettiği çözümlerle ortaya koyuyor bu yüzden okurken sıkılmıyorsunuz. Yine de bir kayıp yaşayanların daha dikkatle ve istekle okuyabileceklerini düşünüyorum.