Kitap veya tablo alacak kimse kalmamış, biliminsanlarının maaşları hızlıca asıl değerlerinin beş yüzde birinden aşağıya düşmüştü. Hırsızlıkla, cinayetle ve en vahşi nizamsızlıkla mücadele eden bu üstünkörü yeni toplumsal örgütlenmede onlara yer yoktu; bu düzen onları unutmuştu. Tıpkı "eczacılara ihtiyaç duymayan" ilk Fransız Devrimi'ndeki gibi, ilk Sovyet Hükümeti'nde de biliminsanları çok az değer görüyordu.