Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Görünmez Bir Nisan Ayının Günlüğü

Odisseus Elitis

Görünmez Bir Nisan Ayının Günlüğü Sözleri ve Alıntıları

Görünmez Bir Nisan Ayının Günlüğü sözleri ve alıntılarını, Görünmez Bir Nisan Ayının Günlüğü kitap alıntılarını, Görünmez Bir Nisan Ayının Günlüğü en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
– Her şey kaybolmaktadır. Herkesin gelmektedir zamanı. – Her şey kalmaktadır. Ben gidiyorum. Sizler, hele görelim şimdi.
Sayfa 57 - Çev.: Herkül Milas
Reklam
saatlerce oturup kaldırım taşlarındaki suya bakarım, tâ ki, sonunda, bana benzeyen bir yüze dönüşür su ve çıkıp gider geçmişteki tüm yaşamımdan.
cumartesi, 18c
Çıktım yeni yaraların peşine
Sayfa 25 - Çev.: Herkül Milas
Acaba aynı mıdır yalnızlık bütün dünyalarda?
Sayfa 23 - Çev.: Herkül Milas
Reklam
Saatlerce oturup kaldırım taşlarındaki suya bakarım, ta ki, sonunda, bana benzeyen bir yüze dönüşür su ve çıkıp gider geçmişteki tüm yaşamımdan.
Hâlâ yağmur yağıyor. Sonsuza dek yağacağa benzer. Ve sonsuza dek dolaşacağım, elde bir şemsiye, güzel açık hava pastaneleriyle dolu pembe bir küçük kenti arayarak.
Sayfa 32 - Çev.: Herkül Milas
Bekleye bekleye yaşlandım gerçekten. Şimdi artık çok geç, anlayamayacağım o ilerledikçe uçurumun gittikçe genişlediğini ve hiçbir zaman buluşamayacağımızı.
Sayfa 17 - Çev.: Herkül Milas
Gök gürlemesinden hemen sonra sevecenliğin göksel ağırlığı ve yola koyuluyor salyangoz. Su üstünde yüzen ev parçaları, önlerinde direkleri olan balkonlar, rüzgar. Gelmekte olan ölüm gerçektir yüklüdür bazı eski mutluluklarla ve o çok tanınmış (korkunç ıssız yerlerde aklaşan) umutsuzlukla.
Reklam
Akarsu dolu bir küçük kilise buldum ve duvara astım. Şamdanları kildendir ve yazan parmaklarımı andırıyorlar. Camların parıltısından meleğin geçip geçmediğini kestiremiyorum. Ve sık sık öğleden sonraları ıtır çiçeği gibi kötü havalara tutunuyorum.
Hâlâ yağmur yağıyor. Sonsuza dek yağacağa benzer. Ve sonsuza dek dolaşacağım, elde bir şemsiye, güzel açık-hava pastahaneleriyle dolu pembe bir küçük kenti arayarak.
Hiç bir şeyi bu denli düşünmediğimden ve hiç bir şeyle heyecanlanmadığımdan, zaman yürekleniverdi ve beni Girit Denizi'nin orta yerine bırakıverdi. Yaşım binlerce yıla vardı ve artık Mine yazısını öylesine kolaylıkla kullanıyorum ki herkes şaşıyor ve tansığa inanıyor. İşin iyi tarafı yazdıklarımı okuyamıyorlar.
Anlaşılan bir yerlerde birileri eğlenmekte ama evler ya da insanlar hiç yok ortalıkta yakınlarda olmayan gitarları ve başka gülüşleri duyuyorum. Belki de çok uzaklarda, göklerin yanık odunları içinde Andromeda'da, Kutup Yıldızı'nda ya da Sünbüle'de... Acaba aynı mıdır yalnızlık bütün dünyalarda?
90 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.