Günce 1953-1955
Nurullah AtaçGünce 1953-1955 Gönderileri
Günce 1953-1955 kitaplarını, Günce 1953-1955 sözleri ve alıntılarını, Günce 1953-1955 yazarlarını, Günce 1953-1955 yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
nereye gidersem gideyim, beni yalnız yenilik çekiyor. Eskilere,eskiliğe ilgilenemiyorum, bir yabancılık duyuyorum onların karşısında.
Sevmemek Elde Mi?
Gezdiğim yerlerin hepsini sevdim mi? Kestiremiyorum bunu. Zaten bir yeri sevmek ne demektir? Pek anlayamıyorum.
Diyarbakır’da uzun uzun oturmak isterdim demiştim, Urfa’da, İskenderun’da o kadar kalmak hoşuma gitmez. Ama doğrusu
oraları da sevmedim diyemem. İnsanlar var oralarda, insanları nasıl sevmem? Sevmemek elde mi? Yaptıklarına, düşüncelerine kızsam bile gene severim, gene merak ederim onları, anlamak,
bilmek isterim.
Ahlak Nedir? Ahlaksız Kimdir?
Ama nedir ahlâk dedikleri? Ahlâk denildi mi çoğu belden aşağısını düşünüyor. Bununla kolaylaştırıyorlar ahlâklı olmağı. Toplum içinde yaşayan kişilerin, (kişilerin başka
türlüsü de olmaz zaten),ahlâklı sayılmaya, namuslu olmaya ihtiyaçları vardır,ama çoğu kolayca namuslu olmaya bakarlar.
Kendilerini tuttular da çapkınlıktan, hovardalıktan kaçındılar mı, yeter onların namuslu, ahlâklı olmalarına, artık yalan söylemekten de, ötekinin berikinin işine karışmaktan da, konu komşunun ne yaptığını gözetlemekten de, şuna buna kara demekten de çekinmezler. Ama asıl bunlar ahlâksızlıktır, asıl bunlar namussuzluktur.
Ahlâkı bir bel aşağısı zabıtası olmaktan kurtarmalıdır. Ancak o zaman yükselir.
Biraz Yabancı Olalım Birbirimize...
Sokakta bana Ağabey! Amca!" demiyorlar mı, sinirleniyorum. Belli etmiyorum sinirlendiğimi, ses çıkarmıyorum,ama içimde bir öfke duyuyorum.Neden? Bizim ulusun törelerinden bu, kişi kendinden yaşlılara "ağabey" der, "amca" der, "baba" der, kadınlara da "anne", "abla", "teyze". Ben işte bu töreye kızıyorum. Niçin birbirimizi kardeş sayıyoruz, bir soydan sayıyoruz? Bunun toplumda ne kadar kötü etkileri olduğunu görmüyor musunuz? Biz birbirimizi böyle kardeş saydığımız, bir
soydan saydığımız için çabucak laubali oluyoruz, ötekinin berikinin, bize en yabancı olanların bile işine karışıyoruz, hemen
özel yaşayışını da öğrenmeye kalkıyoruz. Biraz yabancı olalım
birbirimize, lâubalileşmeyelim, yakınımız saymayalım birbiri
durup düşünmeyenlere gelince, onlar neyi anlıyorlar
ki benim yazılarımı anlasınlar...
Her Kelimesi Doğru!
Okurların bir yazıda düşünce, bilgi aradıkları
doğru mu? Onların asıl aradıkları kendi düşüncelerine, kendi
bilgilerine uygunluk değil mi? Okurların çoğu, hepsi denecekle-rin çoğu, okudukları yazılarda kendi inançlarının, kendi düşüncelerinin bir yankısını aramıyorlar mı? Bakıyorsunuz,sağcılar
sağcıları, solcular solcuları beğeniyor, yalnız birbirlerinin de
diklerini,düşündüklerini anlıyorlar. Bu, düşünceye değer vermek değildir, bir doğruya bağlanmak, belki de körü körüne
bağlanmak, başka doğrulara, başka düşüncelere kötü kötü bakmaktır. Bağnazlıktır (taassuptur).