En Eski Günlükler I Gönderileri
En Eski Günlükler I kitaplarını, en eski Günlükler I sözleri ve alıntılarını, en eski Günlükler I yazarlarını, en eski Günlükler I yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Mağlup olmak, bu bir alçalma değil
Ama alçaltıcı olan, kendini mağlup ilan etmek
Bertolt Brecht
Sayfa 25 - İthakiKitabı okudu
O İKİSİ
Yan yana yürüyorlar
Sevdiklerini söylemek istiyorlar
Ama sözcükler o kadar ağır geliyor ki
O zaman başlıyorlar yakınmaya
Havalardan ve kötü zamanlardan
Ama ateşli arzularından asla
Aradan yıllar yıllar geçiyor
Ama o yakınmalar içinde ikisi de
Unutuyorlar sevgilerini söylemeyi.
Bertolt Brecht
Sayfa 36 - İthakiKitabı okudu
odayı terkeden en yakının olsa bile, ardından kapıyı kapat ki, içeride kalanlar üşümesin.
Kendimi çağın dışına atılmış gibi hissediyorum.
odayı terkeden en yakının olsa bile, ardından kapıyı kapat ki, içeride kalanlar üşümesin.
Otlara uzanmışım gölgesinde
Yaşlı güzel bir ıhlamur ağacının
Ve bütün otları çayırın gün ışığında
Eğiliyorlar sessizce rüzgârda.
Uzandığım yerden sevinçle dinliyorum
Yapraklar öyle tuhaf hışırdıyor ki
Sanki anlatıyor gibiler
Eski savaşları ve muhteşem zaferleri
Ve cesur yiğitleri.
Yaprakların arasındaki sevinçli halkalar
Neşeli bir kemanın sesleri.
Sayfa 12Kitabı okudu
Ve sonra karanlık ve solgun
Bir yer buldu ağaçta kendine
Çürük bir iple — — — — —
Ve ölürken korkunç küfürler yine!
Böyle anlattı yapraklar ve korkuyla hışırdadı
Sonra söylemeye devam ettiler o eski şarkıyı
Sayfa 13Kitabı okudu
Uzun süre uzandım otlar ve tatlı bir huzur içinde
O yaz günü ağaç altında
Ve dinledim güzel bir rüyadaki gibi
Konuşan yaprakları
Sayfa 14Kitabı okudu
Suskun ve zahmetle süzülüyorlar
Yorgun yüzlerle
Kaygılı ve solgun yüzlerde
Donuk gözler —ölü bir ışık—
Bir ölünün gözleri sanki.
Sessizce yürüyorlar, hiçbir gürültü çıkarmadan
O kadar yorgun o kadar yorgunlar ki
Ara sıra keskin bir kahkaha yükseliyor
Ama huzur yok bu gülüşlerde!
Sayfa 20Kitabı okudu
“Bu feryatlar ne zaman bitecek?”
Onlar, asla mavi gökyüzüne sevinçle bakmayanlar
Hiç dehşete kapılmıyorlar mı aniden
Sefalet içinde yitip gitmekten
Güneşi göremeden?
O uzun yıllar içinde hiç
Öfkeyle kalkmadılar mı yerlerinden
O köle zincirlerini sallamadılar mı
Vahşi küfürler savurarak
Dehşeti atmak için üzerlerinden?
Sayfa 21Kitabı okudu
Mağlup olmak, bu bir alçalma değil,
Ama alçaltıcı olan, kendini mağlup ilan etmek.
Sayfa 25Kitabı okudu
Ölümün ağır
Ve onları ezen zincirleri altında
Dur durak bilmeden
Yavaşça sönüyorlar
Sonsuz karanlık içinde
Sayfa 37Kitabı okudu
Soruyorsun, sevgi ne diye
Onu hissetmiyorum —
Soruyorsun, sevinç ne
Hiçbir zaman ışığı parlamıyor bana
Soruyorsun, kaygı ne diye —
Onu tanıyorum işte
Sayfa 40Kitabı okudu