Güvercinler Gittiğinde
Merce RodoredaSayfa Sayısına Göre Güvercinler Gittiğinde Sözleri ve Alıntıları
Sayfa Sayısına Göre Güvercinler Gittiğinde sözleri ve alıntılarını, sayfa sayısına göre Güvercinler Gittiğinde kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.“Canım, bütün bunlar hayat işte.” ~ Meredith
Sayfa 5 - Alef KitapKitabı okudu
"Önceki huzurumun ortasında sanki bir akrep yuvasının kapısı açılmıştı da ,akrepler acıya karışmak,iğneleriyle ona sokmak için çıkıyorlarmış gibi oluyordu; karartmak için Kanıma dağılacaklardı sanki."
Sayfa 14 - AlefKitabı okudu
“Bir kedinin yaşadığı gibi yaşıyordum: bir aşağı bir yukarı, kâh kuyruk aşağıda kâh kuyruk dimdik, şimdi yemek vakti, şimdi uyku vakti; tek farkla, kedinin yaşamak için çalışması gerekmez.”
Sayfa 22 - Alef KitapKitabı okudu
“İçimdekiler beni korkutuyordu çünkü benim miydiler bilmiyordum.”
Sayfa 22 - Alef KitapKitabı okudu
Bir kedinin yaşadığı gibi yaşıyordum: Bir aşağı bir yukarı, kâh kuyruk aşağıda kâh kuyruk dimdik, şimdi yemek vakti, şimdi uyku vakti; tek farkla, kedilerin yaşamak için çalışması gerekmez.
Sayfa 22Kitabı okudu
Annem öldügünde bu sözsüz hayat daha da yayıldı. Birkaç yıl sonra babam evlendiğinde beni eve bağlayan bir şey yoktu. Bir kedinin yaşadığı gibi yaşıyordum: bir aşağı bir yukarı, kâh kuyruk aşağıda kâh kuyruk dimdik, şimdi yemek vakti, şimdi uyku vakti; tek farkla, kedinin yaşamak için çalışması gerekmez. Evde sözsüz
yaşıyorduk ve içimdekiler beni korkutuyordu çünkü benim miydiler bilmiyordum.
Sayfa 22Kitabı okudu
“ Evde sözsüz yaşıyorduk ve içimdekiler beni korkutuyordu çünkü benim miydiler bilmiyorum.”
Sayfa 22
“Bir kedinin yaşadığı gibi yaşıyordum: bir aşağı bir yukarı, kâh kuyruk aşağıda kâh kuyruk dimdik, şimdi yemek vakti, şimdi uyku vakti; tek farkla, kedinin yaşamak için çalışması gerekmez. Evde sözsüz yaşıyorduk ve içimdekiler beni korkutuyordu çünkü benim miydiler bilmiyordum.”
Sayfa 22Kitabı okudu
Evde sözsüz yaşıyorduk ve içimdekiler beni korkutuyordu.
Sayfa 22Kitabı okudu
"Bir kedinin yaşadığı gibi yaşıyordum: bir aşağı bir yukarı, kâh kuyruk aşağıda kâh kuyruk dimdik, şimdi yemek vakti, şimdi uyku vakti; tek farkla, kedinin yaşamak için çalışması gerekmez. Evde sözsüz yaşıyorduk ve içimdekiler beni korkutuyordu çünkü benim miydiler bilmiyordum."
Sayfa 22 - AlefKitabı okudu