Başını kitaplardan kaldırmıyor, az konuşuyor, gezip tozmaktan hoşlanmıyorsa, bütün bu eksiklikler, sahip olduğu fazlalıkların yanında ağıza almaya değer mi?
Bazı ziyaretçileri: “Zehra Anne, kırmamak bir dereceye kadar kolay ama kırılmamak güç…kötü söze nasıl gücenilmez?” dedikleri zaman gülümser “Kızım, Allah bir!” derdi.
Ne çâre ki şu gökkubbe altında Müslüman - Türk, her zaman yalnız her zaman garip! Hattâ, değil âlem halkı, kendi bile değerinden, dünyâlara sığmayan şânından şerefinden gafil ve habersiz!
Dünyanın yüzünü güldürenlerin, bu birlik durağına ulaşanlar, Hakk'ı halkta; halkı Hak'da arama ve görme saadetine erenler olduğunu bir bilsek, ah bir bilsek...