Gözleri çevresindeki dünyanın bilincine varınca, artık gülmedi. Yüzü adeta bir tabiat kanunu gibiydi... Sorgulanamayacak, değiştirilemeyecek, ödün koparılamayacak bir tabiat kanunu. Elmacık kemikleri çıkık, avurtları çöküktü. Ela gözleri soğuk ve dengeli bakıyordu. Meydan okuyan bir ağız. Sımsıkı kapalı. Bir celladın ya da ermiş bir kişinin ağzı.
Sayfa 2 - Plato Film Yayınları, 4. Baskı (Okulumun Kütüphanesinden :))