Hazret-i Ömer'den 111 Hatıra
Murat KayaHazret-i Ömer'den 111 Hatıra Gönderileri
Hazret-i Ömer'den 111 Hatıra kitaplarını, Hazret-i Ömer'den 111 Hatıra sözleri ve alıntılarını, Hazret-i Ömer'den 111 Hatıra yazarlarını, Hazret-i Ömer'den 111 Hatıra yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
“Seni ilgilendirmeyen şeylerle meşgul olma! Düşmanından uzak dur! Dostundan da bazı şeylerini gizle, ancak emîn olursa o başka. Bir toplumda emîn bir kimseye hiçbir şey denk olamaz. Günahkâr ve kötü kimseyle beraber bulunma, çünkü o sana günahlarını öğretir. Ona sırrını da açma! İşlerin hususunda, Allah’tan korkan kimselerle istişare et!”
- “Gökten gelen bir ses:
«–Ey insanlar! Bir kişi hâriç hepiniz Cennetliksiniz!» dese, o kimse ben olacağım diye korkarım.
«–Ey insanlar! Bir kişi hâriç hepiniz Cehennemliksiniz!» dese, o kişi ben olacağım diye ümit beslerim.”
Bir defâsında şöyle buyurmuştu: “Hayatta olursam inşaallah halkın içinde bir sene gezeceğim. Biliyorum ki insanların, bana ulaşmayan ihtiyaçları var. Vâlileri o ihtiyaçları bana bildirmiyor, kendileri de bana ulaşamıyorlar. Şam’a gideceğim, iki ay orada kalacağım. Sonra Cezîre’ye gidip iki ay orada kalacağım. Sonra Mısır’a gidip iki ay orada kalacağım. Sonra Bahreyn’e gidip iki ay orada kalacağım. Sonra Kûfe’ye gidip iki ay orada kalacağım. Sonra Basra’ya gidip iki ay orada kalacağım. Vallahi o sene ne güzel bir sene olacak!
Hz. Ömer (r.a), idâre husûsunda şöyle buyurmuştur: “Bu iş, gevşekliğe götürmeyen bir yumuşaklık; zulüm ve zorbalığa vardırmayan bir sertlikle ancak yürütülebilir.”
Ömer (r.a) en çok malı, ilk müslümanlara veriyordu. Zira İslâm devleti onların omuzlarında yükselmişti. Bir de onlar İslâm’ı daha iyi biliyor ve dünyaya karşı daha zâhid davranıyorlardı. Ömer (r.a), onlara verdiği malın infâk yoluyla topluma dağılarak ictimâî hayatı dengede tutacağını biliyordu. Bir de onları iktisâdî olarak takviye ederek toplum içinde nüfûzlarını artırıyor, böylece onları, emr bi’l-mâruf ve nehy ani’l-münker vazifesini yapmaya daha muktedir hâle geti-riyordu. “Veren el, alan elden üstündür” hadîsinin maksadını tahakkuk ettiriyordu.
O, insanlara bir şeyi emrettiği veya yasakladığı zaman, evvelâ kendi ailesinden başlardı. Âile fertlerini bir araya toplayarak onlara şöyle derdi: “–Şunu ve şunu yasakladım. İnsanlar sizi yırtıcı kuşun eti gözetlediği gibi gözlerler. Siz bu yasağı çiğnerseniz onlar da çiğnerler, siz korkup geri durduğunuzda onlar da böyle yaparlar. Allah’a yemin ederim ki, herhangi biriniz bu yasaklara uymazsa, bana yakın olduğu için ona daha fazla ceza veririm. Şimdi isteyen ileri gitsin, isteyen de geri dursun!
Takvası azalan kişinin hayâsı da azalır.
Sayfa 243
Şiddet göstermeksizin kuvvetli, zayıflık belirtmeksizin yumuşak ol!
Sayfa 243
Kötü bir işin en gizli şâhidi vicdanımızdır.
Sayfa 243
İyiliğin şerefi, geciktirilmeden hemen yapılmasındadır.
Sayfa 243
İnsanların en cahili, kendi ahiretini başkasının dünyası için satandır.
Sayfa 243
İnsanları düzeltebilmeniz için önce kendinizi ıslah etmeniz gerekir.
İnandığınız gibi yaşamıyorsanız, yaşadığınız gibi inanmaya başlarsınız.
Sayfa 243
Ey eğik başlı, başını kaldır; huşû, insanın boynunda değil kalbindedir.
Sayfa 243
Şerri bilmeyen onun tuzağına düşer.
Sayfa 243