Karanlığın Kalbi, edebiyat tarihinin başarılı eserlerindendir. İçerdiği sembollerin çokluğu nedeni ile ders kitabı olarak kullanılır. Özellikle İncil referansları çoktur. İncelenmediğinde daha keyifli bir okuma sunmasına rağmen, konu olarak iç daraltıcıdır ; geçen yüzyıl başında Avrupa'nın sömürgeleri olan Afrika ülkelerinde yaptıklarını sembolizm yardımı olmaksızın anlayabileceği şekilde okura aktarmış yazar. Edebiyat dünyasına ilgisi olanlar gözden kaçırmamalı.
Bu kitapta üzerinde düşünmeniz gereken çok sözcük,cümle, paragraflar var.Kolay bir dilli olmamakla beraber,kurgusu sağlam, edebi yanı ağır olan kitaplardan.Edebiyat adına güzel bir çalışma olmuş.
Kitabın dili gerçekten ağır. Soyut tasvirler ve bir çok yerde göndermelerle kafanız dağılabilir. Hayalleri zorlayan bir anlatımı var. Ama anlaşılmaz bir şekilde kendini okuttu ve iki günde bitirdim. Belkide kitabı önemli kılan budur. Edebiyatı seven kitap kurtları için tavsiyedir. Diğerleri içinse okumaktan soğutabilir.
Karanlığın Yüreği, neredeyse yirmi beş yıl sonra üçüncü kez okumama rağmen bende yine aynı sarsıcı etkiyi gösterdi. Eserin edebi üslûbunun insanı etkilememesi imkânsız; ama bir yandan da, kendini hemen bırakan, rahat okunup kenara konulabilecek bir eser de değil Karanlığın Yüreği. Conrad'ın geç yaşlarda öğrendiği İngilizcesiyle yazdığı kitaptaki
Conrad'in modern dönem öncesi eserlerden biri olarak tanımlanan çok önemli bir yapıtı. Emperyalizm eleştirisini ve dönem için son derece hümanist sayılabilecek kitabını özellikle notlar alarak okumakta fayda var. Mitolojik unsurları, psikanaliz unsurları ile çeşitli katmanlardan oluşan altmetinler sunan kitap görünürde Kurtz'un aranıp bulunmasından ibaret konusuyla son derece düz gibi görünen bir hikaye sunuyor. Üst metinden ziyade altındakilerle ilgilenmeyi seven kişiler için geniş bir psikanaliz ziyafeti ve tartışma bolluğu içinde yüzeceği bir deniz olarak ifade edilebilecek bir dev eser. Son derece kuru üslubuyla akıcı bir macera bekleyen kişiler uzak durmalıdır. Zira yazarın derdi asla bu değil. Okuyucusunu dikkatle seçen bu kitabı tartışma gruplarına ve Jung hayranlarına öneriyorum.
Sonunda bittiğim dediğim kitap. Sanırım ancak bu kadar söyleyebiliyorum, gitmiyor, akmıyor. Her betimlemesi beni başka düşüncelere, hayallere sevk etti diyebilirim. yani kafamdaki sesler kitabı bastırdı diyebilirim, ama yine de okuyacaklara iyi okumalar dilerim.
Joseph Conrad'ın okuduğum 2. Ve son kitabıydı. Daha önce de Casus'u okumuştum fakat ikisinde de kitabın beklediğimi hiç vermediğini düşündüm. Ayrıca ikisinde de okurken inanılmaz derecede zorlandım. Sanırım Conrad'la yıldızımız barışmıyor
Sanırım kitabı okurken kendimi kitaba dahil edemedim. Beklentimin yüksek olduğu bir kitaptı. Hakkındaki yorumlar buna neden olmuş olabilir. İlk basım yılı 1899 , uyarlamaları 1979 ve 1993. Açıkçası iyi bir şey çıkacağı inancına hala sahibim. Okuduğum zaman ile ilgili problemlere vermek istiyorum ,kitabı anlamayışımı. Daha sonra tekrar okuyacağım. O yüzden okumadım sayacağım :)
Tıpkı kimi zaman , kendinize ayıracak bir dakikanız bile olmadigi zamanlarda oldugu gibi gecmisinizin aniden size geri döndügü anlar da vardı ;fakat bu gecmis ,bu tuhaf bitki su ve sessizligin bogucu gercekleri arasinda saskinlikla hatirlanan huzursuz gurultulu bir ruya biciminde geliyordu insana .*
Kitapta bol virgullu uzun akıcı derinden etkileyen cumleler paragraflar vardı .okurken kelimeler arasina katılip gidiyordunuz bir nehirde suruklenir gibi .yazari takdir ettim .beyendim kitabı .
Bir hikaye okumuştum ve bu hikaye de aynı konuyu ele almıştı, fakat bu kitap 135 sayfa olmasına rağmen o kadar ilgi çekici değil. İngilizcesini okudum ve zaman zaman konudan bütünlüğünü yakalamakta zorlandım. Yazar bir şeyden bahsederken başka bir kişiyle konuşmaya geçebiliyor. Ki kitabın ismi hakkında da tartışmalar da var. Bazıları Yüreğin Karanlığı diye kabul ediyor diğerleri Karanlığın Yüreği derken. Polonya asıllı bu İngiliz yazarımızın 17 yaşında öğrendiği ingilizce ile yazdığı bu eser, dil olarak hayranlık duyurucu, fakat konu bütünlüğünü yakalamak zor.
