Hiç

VELİLİKLE DELİLİK ARASINDA BİR HİÇ: NEYZEN TEVFİK

Akıl Hastanesi’nde bir Deli,
Meyhane’de bir Veli,
Mezhepte Bektaşi,
Dergahta Mevlevi,
Abdülhamit’e karşı bir küfürbaz,
Atatürk’ün sofrasında bir Diyojen.
Sokaklarda kimsesiz bir çocuk,
Han odasında bir derbeder.
Crotona’da Pisagor,
Kahire’de Kaygusuz Abdal.
Pir yolunda talip
Zor yolunda anarşist…

Özdemir Asaf’ın deyimiyle

“Bütün metrelerin ve santimlerin, bütün kiloların ve gramların, bütün rakıların ürktüğü adam”

Hiç, Hiççilik felsefesi, Melametilik, Kalenderilik geleneği Neyzen Tevfik’in yaşamına, eserlerine damgasını vuran en belirgin özelliktir. Üzerinde “Hiç” yazan kolyeyi sürekli boynunda taşırken Ney’i dudağından, Mey’i elinden düşürmedi.

Hiç’leşmeye doğru yürürken uğradığı duraklarda Ney ve Mey vardı.

Görünmeyen yanımızın ermişi ve bir Kent Dervişi. Şair, besteci, tiyatrocu, oyuncu. Her şey ve Hiç: Neyzen Tevfik

Dili biraz ağır olmasına rağmen okunası bir kitap. Kitabı okuduktan sonra Neyzen Tevfik'in sadece küfürden ibaret bir şiir anlayışı olmadığını gördüm.