Hayatı da ney'i de şiiri de olağanüstülüklerle dolu bir sanatkar... Türk edebiyatının ve Türk muskisinin unutulmaz isimlerinden biri. İlkgençlik yıllarını tekkelerde ve dostları yanında ilim tahsis etmeye adamış. Öyle ki kendisine Hafız diyorlarmış... Daha sonra meyhaneler, han odaları. Sonra sürgünler, sürekli hapisler.. Ömrünün son devrini ise akıl hastanesinde geçiren bir dahi... Şiirleri oldukça başarılı, anlam dolu ve geleneksel şiir kaidelerine uygundur. Bazı şiirlerde Arapça sözcük terkipleri, anlamak noktasında bize sıkıntı çıkaracak türden zorlu olsa da kitabın sonundaki lügatçe kısmına başvurarak bu sorunu așıyoruz. Ayrıca bir de son kısma fihrist eklenmiş. Azab-ı Mukaddes'e, Hafız'ın kendi kalemiyle yazdığı önsöz gerçekten çok güzel, samimiydi. Ayrıca kitabın içinde onun hakkında başkalarının yazdığı birçok metin de var.
