Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.24
En Yeni Hikâyelerim Yorumları ve İncelemeleri
En Yeni Hikâyelerim sözleri ve alıntılarını, en yeni Hikâyelerim kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Tam otuz yıl saatim işlemiş, ben durmuşum;
Gökyüzünden habersiz, uçurtma uçurmuşum...
...
Otuz yıl olmasa da ben de bu yaşıma kadar Necip Fazıl’dan habersizmişim ( bu zamana kadar üstadın herhangi bir kitabını okumamıştım. Bölük pörçük birkaç şiirden ibaretti bildiklerim). Halbuki ‘Sakarya Türküsü’ nü daha ilkokulda ezberletmişti hocalarımız bize.
Neyse, son birkaç yıldır bütün eserleri dizisini sırayla okumaya sürekli niyetlendiğim halde başlayamadım. Bu yıl da uzun bir aranın ardından ilk kitabı bitirebildim nihayet..
...
Eser, kronolojik olarak üstadın 24 yaşında başlayıp 68 yaşına kadar yazdığı kendi hayatından izler taşıyan hikayelerle, toplumun değişim evrelerini (eski- yeni çatışması çerçevesinde değişime ayak uyduranlar ile kendini içine hapsedip, ömrünü geçmiş güzel günlerin özlemine adayarak toplumdan soyutlaşanları, köy ve kentte değişimin yönünü vs..), kültürel yozlaşmayı, bireysel ve toplumsal karmaşa ve çatışmaları çok güzel aktarmış.
Üstadın ana kahramanlarının yaşam tarzları ve mesleki birikimleri farklılık arzetse de hikayeler, bir varoluş ve arayışı ifade etmeleri bakımından güzel bir bütünlük arzediyorlar.
...
Dili, aşinası olmayanlar için yer yer ağır gelebilir. Ancak kelime haznesini genişletmek isteyenler için tadında bir eser...
Vasiyet...
Bazı kitapları anlatmaya kelimeler yetmiyor sanki. Üstadların kitaplarını yorumlamak ne zor...
Kitap birbirinden farklı derin konuları hikayelestirmiş. Basit gibi görünen alalade şeylere öyle farklı bakmış ki önce bakış açımızı değiştirmek lazım. Aynı yöne bakmak yetmiyor onun gibi bakmak lazım. Bakmakla görmek arasında uçurum bir fark var , görebilmek lazım.
Hikayelere tek tek değinmek olmaz ama en çok kumar hastalığına değinmiş bunu söylemeden edemeyeceğim. Hastalık diyor evet düşününce gerçekten hastalık. Aslında enine boyuna düşündüğümüzde yaptığımız bir çok şey hastalık boyutunda onu farkettim ben.
Kendinizi sorgulamak adına, durup düşünmek adına çok güzel bir kitap. İlk hikaye 1928 yılına ait. Üstad o yıllara bu kadar dem vurmuş sa iki bin yirmili yılları asla görmek istemezdi. İnsanlık nereye gidiyor, islamiyet nereye gidiyor , biz kimiz , ne için yaşıyoruz , ne yapmak için gelmiştik buraya ama ne yapıyoruz soruları beynimi kemirmeye devam ededursun siz de mutlaka okuyun, okutturun.
Kitabın sonunda ki vasiyet sayfalarına ciğerimi bırakıyorum. Madem üstad biz okurlarını bu kadar benimsemiş, sevmiş, güvenmiş, mevlâm vasiyetini yerine getirmeyi bizlere nasip etsin inşallah. Çok âmin...
Necip Fazıl'ın neden üstad olduğunu, neden iyi yazar olduğunu anlıyorsunuz. Cümleleri, benzetmeleri fevkalade.
Kısa ve vurucu hikayeler. Hikayelerim başlığı kitaba tam uyuyor. İçinde bahsettiği hasta kumarbazın kendisi olduğunu bildiğim için ayrı bir etki bıraktı üzerimde. Ruh hallerinin git gelleri, çırpınışları, yanlış olduğunu bildiği halde kurtulamayışı...
O dönem toplumunun köklerinden, ananelerinden kopup, çürük bir ipliğe hülya dizişini; batı taklitçiliğini sadece kaba çizgileriyle yapabildiğini, her inkikap ile ruhi, manevi dünyalarının çöküşünü bazı hikayelerde görebiliyoruz.
Özellikle Mini Etek hikayesinde kuşakların ayrışması, çatışması çok acı şekilde veriliyor.
Bir çok hikayede filozofça düşüncelere, sorgulamalara şahit oluyoruz.
NFK'nın durmadan işleyen, soran, düşünen zihninin ona acı verdiğini ve kumar bağımlılığı ile düşünce baskısından kurtulmaya çalıştığını ama ruhen daha fazla acı duyduğunu görüyor ve her birimiz kendi bağımlılık ve günahlarımızı gözümüzün önüne getiriyoruz.
Okuyun!
Şiirlerine hayran olduğum ve bir çok türde eseler vermiş Üstad Necip Fazıl'ın hikayelerini de okumak nasip oldu. Kitaba başladığım zaman "Allah Allah, Üstad niye böyle yapmış acaba?" demeden kendimi alamadım. Zira hikaye deyince ilgi çekici ve insanı derinden vuran olaylar gibi bir algım vardı. Kitabın başlarında da bunu göremeyince
Bazı incelemelerde Necip Fazıl için sade dilli demişler ben katılmıyorum bu fikre. Daha önce O ve Ben kitabını okumuştum o kitapta da yabancı kelimelerin çokluğundan boğulmuştum. Şu sıralar Çöle İnen Nur kitabını okuyorum o da sade değil. Neyse, hikayelerim kitabının da başlarında biraz boğuldum ama sonrasında alıştım galiba, her paragrafta bir iki tane yabancı kelime okumaya.
Kitap hikaye kitabı olunca başlarda pek odaklanarak okumadım ve kısa sürede odaklanmadan okunması mümkün olmayan bir kitapla birlikte olduğumu anladım. İlk hikayelerde keyif almadım ama okudukça kitabı daha çok sevdim.
Bazı hikayelerde ele alınan toplumsal problemlerin günümüzde artarak devam ettiğini düşünüyorum. İşin daha da acı tarafı sadece giyim kuşam davası gibi görünen bu problemlerin toplumsal bir çözülmenin yansıması olduğunun farkına varılmaması. Kendimizin giymediği kıyafetleri çocuklarımız nasıl giyiyor, kendimizin konuşmadıklarını çocuklarımız nasıl konuşuyor, kendi yapmadıklarımızı çocuklarımız nasıl yapıyor vs. Yazar uzun yıllar önce bunlara dikkat çekmiş ince ve anlaşılır bir üslupla.
En hoşuma giden hikaye kumarbaz serisi oldu. Hikayeleri genel itibariyle sevdim.
İnsanlığın kanayan yaralarina o zengin kelime hazinesiyle dem vurmuş üstad. Kısa hikayelerine çok anlam yüklemiş okumaktan keyf ve feyzaldim .
Esen ve mutlu kalın! :)
Hikaye türünü bana sevdiren kitap. Her bir hikayesi ayrı bir dünya ama ortak bir payda hep var. İnsanı sarsıp kendine getirecek cümleler, birtakım güncel olmayan kelimeler de araştırmaya sevk ediyor insanı. Okutan, öğreten, aynı zamanda bir dert sahibi eden harika bir şaheser. Kesinlikle okunmalı..
Üstadın Hikayelerim in de 1928 ile 1971 yıllarını içine alan anı niteliğinde yazdığı onlarca hikaye mevcut. Anlatmış olduğu hikayelerinde okuyucu bizati kendisine anlatılanlar gerçek mi hayal ürünümü yalan mı bazı kahramanlar kendisi mi vesaire şeklinde soru sormakla birlikte hikayeler gerçekten okunmaya değer. Hemen hemen yurdun her bölgesinde karşılaşılabilecek esrarlı olayları da unutmamak gerekiyor. Hikayelerde ki söz cambazlığı, betimleme ve tasvirler de ayrı bir tatlı. Okumanız dileğiyle
284 syf.
10/10 puan verdi
·
Beğendi
En imrendiğim, tabiri caizse hayranlık beslediğim insanlardandır yazar ve şairler. Hepimiz bir şeyler yaşıyor, hissediyoruz. Acıları, sevinçleri görüyoruz. Lakin hepimiz bu acıları, hüzünleri yahut mutlulukları kaleme alamıyoruz. Ya da da kaleme alınacak değer vermiyoruz. Bir başka ihtimalse acımızı süsleyecek kelimeleri bilmiyoruz.
Üstad Necip Fazıl'dan okuduğum dördüncü kitap ve çok uzun olmayan hikayelerin bulunduğu bu kitap Üstad'ın toplumda gördüğü acıyı, hissettiği hüznü bizlere aktarmış olduğu kanısına varıyorum. Özellikle Üstad'ın doğduğu zamandan bellidir gördükleri, değişen kıyafetler ve kıyafetler altındaki insanlar beni çok etkiledi. "Anneanneden başlayıp yine onda devam eden kapalı, açık ve tango çarşaf, annende büsbütün açık kostüme ve sende mini-eteğe kadar ulaştı. Muazzam terakki..."(s.200) Bu satırların beni etkilemesi de şu günde çok çağda çok normal olduğunu düşünüyorum.
"Ve ruhları kuru havuz, beyinleri çöp tenekesi insanlar...."(s.139) cümlelerine yer veren Üstad gibi ben de sürekli bu soruyu sorarım: "Nasıl olur?.. Düşünen bir varlık nasıl yok olabilir?.." (s.205)
Üstad'ın kaleminin kalbimi durduğunu söylemek isterim ve okumanızı tavsiye ederim. Çünkü "Kalbin durduğu bu noktaya, nokta koymuyoruz."(s.257)
Zeynep Kılıç