Hımbıl
Birol İnanHımbıl Gönderileri
Hımbıl kitaplarını, Hımbıl sözleri ve alıntılarını, Hımbıl yazarlarını, Hımbıl yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
" İnsan bunaldığı için okur, kitaplara sığınır. Yalnız kalmaktan iyidir,"...
Sayfa 144 - Mona KitapKitabı okudu
"Tek sınır hayal gücün. Yegâne pasaportun ayaklarındır,"...
Sayfa 120 - Mona KitapKitabı okudu
İnsanların hayatlarının birbiriyle kesişmesi an meselesidir ortak. İnsanoğlu doğumunu ve ölümünü nasıl planlayamazsa, bu karşılaşmaları da planlayamaz ama nasıl yaşamak istiyorsa öyle yaşayabilir.
Sayfa 120 - Mona KitapKitabı okudu
Beyin bence en zapt edilemez organ; fazla kullanınca vahşi bir katil gibi insanın diğer organlarını mahvediyor.
Sayfa 99 - Mona KitapKitabı okudu
Boşlukta, sorumsuz ve idealsiz yaşamak imkansızdır.
Sayfa 129Kitabı okudu
Sadece "eyvallah" demek yetmişti çıkıp gitmek için.
Sayfa 128Kitabı okudu
İkinci el duygular bunlar; daha önce denenmiş bir oyun, her defasında aynı, ne kadar zaman geçse de böyle. Evlilik mutluluk getirmiyor, toplum yine de yiyor bu evlilik numarasını.
Sayfa 47Kitabı okudu
Utangaçlık kara çarşaf gibidir, istesen de cart diye yırtıp atamazsın. Hele muhatabın bir kadınsa işin daha da zordur . O ufacık tefecik vücut, bir anda dev olur karşında. Gözlerine asla bakamazsın. İçini orayı terk etmeden sönmeyecek bir ateş sarar ve kan beynine sıçramakla kalmaz etini de sarar, hatta derinden dışarıya fışkırır ve kıpkırmızı olursun.
Sayfa 33Kitabı okudu
Z kuşağıyız, bize öye diyorlar. Yani alfabenin son harfiyiz. Herhalde bizden sonra tekrar başa dönecek alfabe. İç fotoğrafı olmayan bir kuşak, demek istiyorlar sanırım. Bu doğru;eni sonu belli olmayan bir boşluk gibi hayatımız.
Sayfa 19Kitabı okudu
Ülkenin gündemi öldürür insanı; gazetelerde yazılanlar, çizilenler... Resimli de olsa gridir haberler. Siyaha çalan bir gridir bu, umut yoktur içinde. Bu grilikte yavaş yavaş ölürsünüz ama adına "hayat" denir.
Sayfa 19Kitabı okudu
Bizim ülkemizde güneşten bol bir şey yok ama bizde daha çocukken ölür insan. Ülkenin gündemi öldürür insanı; gazetelerde yazılanlar, çizilenler.. Resimli de olsa gridir haberler. Siyaha çalan gridir bu, umut yoktur içinde. Bu grilikte yavaş yavaş ölürsünüz ama adına "hayat" denir
Seni gerçekten eğitmiyor ve aldıklarını sindiremiyorsan bunca bilgiyle kafanı doldurmanın ne alemi vardı? işine yaramayan şeyler yük olurdu insana. Birilerini mutlu edecek diye bunca yükü taşımak nedendi?
Tek sınır hayal gücün. Yegâne pasaportun ayaklarındır