Hz. Fatıma

Yılanların başını ezmekle, onlara görünmek birdir. Çöl kaynıyor. Kabileler, kaçacak delik aramışlardır. Gözdağı vermek daha iyidir.

Sayfa 224 - bahar yayınlarıKitabı okudu

Hz. Fâtıma, "Hanımların Efendisi" sözünde babasının kendisine olan sıcak sevgisinin tekrar sokuluşunu buldu, ta Bedir panayır yerinden. O babası ki, şimdi çok uzaklarda Allah (c.c.)'ın yüce adını ilan için çırpınmaktaydı. Bir avuç mü'minle beraber, canavarlarla cihada hazırlanıyordu.

Sayfa 226 - bahar yayınlarıKitabı okudu

Reklam

râ

Gel ey Fâtıma, ay parçası yeğenim.

Sayfa 228 - bahar yayınlarıKitabı okudu

râ

"Zafer! Zafer! Allah (c.c.)'a binlerce şükürler olsun" O anda ortalık sevinç çığlıklarıyla ve tekbirlerle inledi. Herkes, durmadan haberciyi kendi tarafına çevirip sorular soruyordu: "Cihad nerede oldu?" "Bedir'de" "Hangi gün?" "Ramazanın on yedisinde." "Müşrikler ne durumdadırlar?" "Kaçtılar. Yetmiş ölü bıraktılar. Yirmi dördü Kureyş ileri gelenlerindendir." "Kimler?" "Başta, Hz. Peygamber (sav)'in "Kureyş müşriklerinin firavunu" diye buyurduğu Ebû Cehil var. Sonra, bildiğiniz bütün diğerleri." Birisi öğrenmek istedi, isimler arasında Ebû Leheb'in olmadığını görünce: "Ebû Leheb kaçtı mı?" "Hayır. O, gelmemiş." Güldüler.

Sayfa 233 - bahar yayınlarıKitabı okudu

râ

Yine ufukta karaltılar görünmüştü. Yaklaştı ve seçilmeye başladı bu karaltı. Hz. Muhammed (sav)'in bayrakları göründü, sonra da bir nur sütunu halinde kendisi... Ashab-ı Güzin... Kahraman mücahitler... Ganimetlerin bin bir türlüsü... Hz. Ömer'in emrine verilen esirler... Hepsi yavaş yavaş ayan oldu.

Sayfa 234 - bahar yayınlarıKitabı okudu

râ

Bedir gazileri Medine'ye varınca, onları karşılayan aileleri, coşmuşlar ilhamlarını haykırıyorlardı. Şiirlerin en güzelleri, her gazi geçerken ona yakıştırılıyordu. Hz. Fâtıma, bir ilham çağlayanı halindeydi. İlhamlarında her gaziyi tek tek övdü. Bilhassa Hz. Hamza ve Hz. Ali için öylesine konuştu ki, dağ taş hislendi.

Sayfa 234 - bahar yayınlarıKitabı okudu