Akademik eserlerle muhatap olmak zorunda olan arkadaşlar hak vereceklerdir ki; ‘akademinin dili kadar berbat bir dil yoktur.’ Öyle ki gününün 18 saatini konuşarak geçirdiği için takliden tutarsız ve boş konuşan insanların muhabbetleri dahi bu kadar ruhunu boğamaz insanın...
Altını yeterince doldurduktan sonra şu cümlemizin büyüklüğü çok daha net anlaşılacaktır.:
“Süleyman Uludağ ve eserleri akademik mahiyette olup akademik lisana muhaliftirler. Öyle ki malum eserin sadece düzeni ve muhatap aldığı konuları akademiktir. Dili ise çoğu ünlü romanın diline taş çıkartır.”
Evet! Bu Süleyman hocanın okuduğumuz ikinci eseri olup yukarıda bahsettiğimiz genel kaideyi kesinlikle tescillemektedir. Dolayısıyla gönül rahatlığıyla “eserin lisanı hafif, akıcı ve sürükleyicidir” diyebiliyoruz.
...
Eser; İbn Arabi’nin hayatını, eserlerini, düşüncelerini ve bir takım eleştirilerini içermekte olup bazı eleştirilerine de kısaca cevaplar vermektedir. Tüm bunlara ek olarak kısaca İbn Arabi Felsefesi’nin (Vahdet-i Vücut Öğretisinin) temeline alınan kaynakları (Afifi’ye nispet ederek) ve bu öğretinin islam ile uygunluğu kısaca değerlendirmektedir.
Eserin İbn Arabi felsefesine başlangıç için yetkin bir giriş olabileceğini düşünüyoruz.
Yazarın eser için bir çok klasik kaynağın yanında, İbn Arabi’nin kendi eserlerini de taradığını -dipnotlardan- görebiliyoruz. Dolayısıyla eserin okuyucu için sağlam bir temel oluşturacağı da muhakkak.
...
Yazarı kutluyor, kalemine sıhhat diliyoruz. Konuya ilgi duyan arkadaşlara ise eseri muhakkak tavsiye ediyor ve keyifli okumalar diliyoruz.
