İçimdeki Kalabalık
Gamze GüllerSayfa Sayısına Göre İçimdeki Kalabalık Sözleri ve Alıntıları
Sayfa Sayısına Göre İçimdeki Kalabalık sözleri ve alıntılarını, sayfa sayısına göre İçimdeki Kalabalık kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Bütün çer çöpü süpürdüm yerden. Kalan derdi tasayı süpürmeye başladım arkasından. Ne zamandır aradığım küpe koltuğun altındaymış! Toz yumağıyla birlikte neredeyse atacaktm. Üfeyip hemen kulağıma taktım. Köşe bucağı iyice sildim. Baktım yetmedi, biraz daha süpürdüm. Cam parçaları, ekmek kırıntıları, kalp kırıkları, ölü böcekler, yalan dolan, yanmış kibrit çöpleri, katılaşmış gözyaşları doldu da doldu el kadar faraşa. Temizlik güzel şey!
Sayfa 42 - DedalusKitabı okudu
"Kıyıdan köşeden fırlayan şeyler, söktükçe çoğalıyor, çoğaldıkça eziyordu beni. Başa çıkamıyordum bir türlü. Ağlamaya başladım.
Sayfa 46 - DedalusKitabı okudu
Bazen acıları zamanında yaşamamak insanın yüreğini katman katman kabuklarla örtüyor. Ama bu kabuklar kof, yüzeysel ve boșuna, artık biliyorum. Yaşanmayan acının yarası kapanmak bilmiyor. Sahte avuntular acıyı yalnızca bir süreliğine perdeliyor. Bir şeyler hep eksik, yanlış ve ürkütücü bir boşlukta asılı kalmış gibi. Acı, gerilerden gelip öyle bir yerden vuruyor ki, o sırça gerçeklikleri paramparça ediveriyor. Buraya hak ettiklerimle yüzleşmeye geldim -tabii hala gücüm varsa-; içimde henüz kınlmamış, ezilmemiş bir şeyler kaldıysa onları da acıya kurban etmeye...
Sayfa 48 - DedalusKitabı okudu
"Zaten bir süredir her şey gerçeklikten uzak ya da gerçek olamayacak kadar kafa karıştırıcı.
Sayfa 49 - DedalusKitabı okudu
Alıntıdan önce;
Bazen duyguların sözlerle vuku bulması gerekmez. Kalbinde yer edenin varlığı da nefes almaya kafidir.
"Zaman zaman saatlerce hiç konuşmadan oturduğumuz bankın önündeyim. Sessizlikler yormazdı bizi. Bazen günlerce, gecelerce, sabahlara kadar konuşabilir bazen de saatlerce sessiz kalabilirdik yan yana. Bunu da severdik. Kuşlara bakardık, insanlara bakardık, suya bakardık sessizlik içinde. Birlikte olmak bize yeterdi. "
Sayfa 77 - DedalusKitabı okudu
".... Şu sıra ne kalabalığa ne de insanlara
dayanabiliyorum. Garip bir ruh hali içindeyim. Sanki hafifçe yükseliyorum olayların üzerinde. Acı bir süre sonra uyuşturuyor insanı, Hatta bağımlı yapıyor bile denilebilir. Gözlerimi yumup parkın seslerini dinliyorum. Kuşları, çocuk seslerini, yaprakların hışırtısı, suyun akışı.
Benim içimden başka her yerde huzur var. Havada, suda, parkın kendine özgü kokusunda bile."
Sayfa 77 - DedalusKitabı okudu