İki Roman: Suçumuz İnsan Olmak - İnsan Bir Ormandır
Oktay AkbalEn Beğenilen İki Roman: Suçumuz İnsan Olmak - İnsan Bir Ormandır Sözleri ve Alıntıları
En Beğenilen İki Roman: Suçumuz İnsan Olmak - İnsan Bir Ormandır sözleri ve alıntılarını, en beğenilen İki Roman: Suçumuz İnsan Olmak - İnsan Bir Ormandır kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Bir vitrinin önünde durdum. Geçenleri seyrettim camda. Serüvenler, romanlar akıyor önümden. Birini çevirip sorsam: ‘’Senin de yaşamın bir roman mı?’’ Herkesin yaşamı bir romandır. Yaşanmadık! Yazılınca yaşanır yaşam romanları. İçindeyken yuvarlanıp geçilir.
yazmayı seviyordum, kendimi anlatmayı, deşmeyi, yaralamayı sözcüklerle... sevmek, bir insanı sevmek değildi, beni dinleyen, bana katılan, benim dünyamda yer alan birini sevmekti. benim yarattığım birini...
Yaşayan ben’le, anlatan, hatırlayan ben’ler farklıdır birbirinden.
şimdi beyaz perdede olaylar nasıl birbiri ardına geçip gidiyorsa, bir görüntü karşımıza çıkar çıkmaz eskisini nasıl unutuyorsak, yaşam filmimizdeki bir insanın dününü, önceki gününü öylesine siliyoruz belleğimizden. insanlar geçiyor önümüzden ardımızdan. dostlar düşmanlar, dost düşmanlar, düşman dostlar...
Bazı zaman parçaları yaşantımızın öteki bölümlerinden ayrıdır, kopuktur. Ne yapsan birleştiremezsin. Bir bütün haline getiremezsin. O zaman parçası içinde özgürüz. Yalnızız. Kopmuşuz. Daha gerisi, ötesiydi. Bizi bekleyen, soran, arayan. Sorumluluk yükleri. Ağırlığını duyduğumuz şeyler. Kişinin yaşamında o bağımsız yaşantı parçacıkları ne denli çoksa öylesine doldurur varlığı, öylesine güçlüdür anıları...
yaşamak olmuyor anı. yaşamanın karikatürüdür anı gerçekte. nice süsleseniz de yaşanan değildir o. ilk, ortaokul günleri, lise yıllarını bir daha yaşamak olanağı yoktur.