İki Şehrin Hikayesi sözleri ve alıntılarını, İki Şehrin Hikayesi kitap alıntılarını, İki Şehrin Hikayesi en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Bu ruhsuz doğa, bunları yetiştiren insanlara da yansımıştı, sanki hepsini isteksizce ekip biçiyorlardı –vazgeçmeye ve yitip gitmeye dünden razı bir keyifsizlik içindelerdi.
Suçlu ve kötü insanların yanında iyi ve masum insanlar da yanabiliyor, at izi it izine karışıyordu; hapishaneler, hiçbir suç işlememiş ve kendilerini savunma hakkına sahip olmamış insanlarla dolup taşıyordu.
Çok uzun zaman önce çıkmış bir sesin en son zayıf yankısıydı sanki. İnsan sesinin canlılığından ve tınısından öyle uzaktı ki bir zamanlar güzel olan bir rengin solgun bir lekeye dönüştüğü hissini veriyordu. Bu ses o kadar derin ve bastırılmıştı ki yerin altından geliyordu adeta.