Hayat, Emine'yi çok tuhaf,sancılı bir yere sürükler. Mütemadiyen suçlu olmak ister ve bunun için elinden geleni yapat fakat, suçlu olma isteğinin bir nedeni vardır.
Annesi, babası olmayan Süleyman Kızı Emine'nin yaşam hikâyesidir.
Esas adı Enis Avni olan ,Ömer Seyfettin'in önerisiyle Aka Gündüz adını kullanan yazarın kitabı 1952 yılında sinemaya uyarlanır.
Romanın trajik bir hikâyesi var ve yer yer tebessüm ettiren bölümleri de var.
Roman bir mahkeme ile açılıyor,Emine'nin trajik yaşamını ortasından başlayarak okuyoruz.Mahkeme ile başlayan kitabın ilk sayfalarındayken anlıyoruz ki Emine nevi şahsına münhasır biri.
Roman Emine'nin iç dünyasına, psikolojisine ,derinlerine iner. Bunu bir doktorun Emine ile yaptığı seanslardan okuruz. Zaten bu seanslar ile Emine'nin hayat hikâyesini öğreniriz.
Meşrutiyet arifesinin izlerini taşıyan ,hem somut olarak hem de metafor olarak süngüyü kullanan, psikolojik derinliği olan romanı çok beğendim .
Yalnız öyle bir ayrıntı var ki değinmeden geçemeyeceğim. Dilimiz adına aklınıza gelebilecek neredeyse her yanlış yapılmış. Yayınevinin bu konuya dikkat etmesi gerekli. Eser titiz bir basımı hak ederken bu denli yanlış beni şaşırttı. Bir süre sonra bu keyifli kitabı o yanlışlara takıla takıla okudum. Hatta aldım elime ,hataları bildiğim kadarıyla düzelte düzelte okudum. Sadece bir sayfada bile onlarca yanlış vardı.
