İnsan Bir Ormandır
Oktay Akbalİnsan Bir Ormandır Sözleri ve Alıntıları
İnsan Bir Ormandır sözleri ve alıntılarını, İnsan Bir Ormandır kitap alıntılarını, İnsan Bir Ormandır en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"Beyaz perde olaylar nasıl birbiri ardına geçip gidiyorsa, bir görüntü karşımıza çıkar çıkmaz eskisini nasıl unutuyorsak, yaşam filmimizdeki bir insanın dününü, önceki gününü öylesine siliyoruz belleğimizden. İnsanlar geçiyor önümüzden, ardımızdan. Dostlar düşmanlar, dost düşmanlar, düşman dostlar..."
Bütün gece yarıları birbirine benzer.
Sayfa 59Kitabı okudu
Farkına bile varılmaz saatlerin akışı. beklemez zaman bizi. bir yerde bekleyecek yalnız, o son saniyemizde, bitiş noktasında. herkesin bir bitiş noktası var..
Sayfa 51 - canKitabı okudu
Gerçekleri ağlatmaz, düş ağlatır yalnız.
onu kendimin yaparken... Yaptığımı sanırken. Bir anlığına da olsa... Sonra bitecek bu umutlu hava. Bir esin gibi uçup gidecek. Gene gireceğiz sabahki, dün geceki kişiliğimize. Anlaşamamış, tanışamamış, bir şeyleri kuramamış, yaklaştıramamış. Sevişmeler nasıl kuramaz bunu? O birleşmelerden sonra neden bir yerde buluşamaz iki kişi? Tek olan vücutlar hep ayrıdır gene. Yalnız bir dalga sarar bir anlığına demek
Her sabah uyanır, bir şeyler yaparız. Bir iş, bir uğraş. Sanki dünya bizsiz olmayacak! Otobüsler, dolmuşlar, vapurlar. Gide gele, gide gele. Farkına bile varılmaz saatlerin akışı. Beklemez zaman bizi. Bir yerde bekleyecek yalnız. O son saniyemizde. Bitiş noktasında. Herkesin bir bitiş noktası var...
Kimseyi diri istemiyorum. Elle tutulmamalı , gözle görülmemeli. Bu gece yarısı yalnızlığı tam bana göre...
Geçmişi ne getirdi ki ,gelecek versin onun vermediğini. Gideceksin, geleceksin ,kızacaksın, bağıracaksın, hepsi sonuçsuz.
Yaşamdan soğumuştum. Ölmek yakın bir köydü. Yürüye yürüye varmıştım kapısına ,ellerimle vuruyordum kapıyı ,isteyerek, özleyerek ,bir kurtuluş sayarak.
Bilmezler kendi içlerinde karmakarışık bir orman taşıdıklarını. Akıllarına bile gelmez böyle şeyler. Bir düzlükte yürüdüklerini sanırlar. Kendilerini tanıdıklarını. Oysa bir gün duyuverecekler insan denen yaratığın ne karmaşık bir orman olduğunu. Yaşamı çözümleyemeden ölüp gidecekler. Yaşları ister elli, ister seksen olsun...
Sayfa 128Kitabı okudu
Kim anlatırken gerçeği dile getirir, gerçeğe yaklaşır? Anlatmasak, kendi kendimize yaşatsak da geçmişte olup bitenleri, yalan olmaz mı gene? Yaşanan, biter gider. Anlatırken değişir. Hatırlanırken değişir. Yaşayan ben'le, anlatan, hatırlayan ben'ler farklıdır birbirinden.
Yaşamı kendi dışlarında ararlar. Sevinirler ,acı duyarlar, hep başkalarında kendi hayallerini arayarak. Oysa acılar da ,mutluluklar da kendilerindedir.
Bir tek kez gelinir bu dünyaya!!! Beyaz peynir, salatalık, domates. Derken bir kadeh daha.
Neye benzer insanoğlu? Bir ormana!.. Kalın, sık ağaçlarla dolu, güneşin zorlukla sığdığı bir orman. Amerikalıların "Jungle" dedikleri balta kesmez bir orman. Filmlerde, önde giden yerliler uzun baltalarla, dalları kesip yollar açarlar ya, o tür bir orman. İnsan bir ormandır. Her anı bir ağaçtır içinde. Upuzun, dört köşe, yuvarlak, kimi dallar yeşil, kimi dallar kuru... Yaşam esintilerine tutuldu mu, acı verir bu dallar birbirine çarptıkça. Tek tek sallandılar mı, hoşlanırız da, hepsi birden coşkuya kapıldılar mı dayanılmaz bir depremdir.
Sayfa 90Kitabı okudu
Anılar çözülür dökülür önüne. Toplamak zor olur sonra. Nasıl kopar bir kolyeden tanecikler, dağılır giderse, öyle. Tek tek gelmeli anılar. Hepsi birden yaşanmaz. Çekilmez olur ağırlıkları. Yüz, beş yüz, bin, on bin anı var baktığım her yerde. Her anı bir insanı verir. İnsansız anı olmaz ki! Anı, insandır..
Sayfa 10Kitabı okudu