İnsan Yemenin Nesi Yanlış? Gönderileri
İnsan Yemenin Nesi Yanlış? kitaplarını, İnsan Yemenin Nesi Yanlış? sözleri ve alıntılarını, İnsan Yemenin Nesi Yanlış? yazarlarını, İnsan Yemenin Nesi Yanlış? yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"Ancak geriye doğru anlaşılabilmekle birlikte hayat, ileri doğru yaşanmak zorunda."
~Kierkegaard.
Sayfa 211Kitabı okudu
"Kedilerin aksine, insanlar sıklıkla hayatlarını düşünürler."
Sayfa 207Kitabı okudu
"Bir kedinin bulup bulabileceği en iyi şey sıcak bir yerdir."
Sayfa 207Kitabı okudu
Lord Chesterfield’ın şu ünlü sözünü hatırlamak fayda edebilir: “Aşk eyleminde haz anlık, konum gülünç ve masraf fecidir.”
Sayfa 108Kitabı okudu
Çok çok fazla insan, yasalar yerine vicdanlarına başvursalardı hükümetler eliyle kurumlaşmış pek çok gaddarlık önlenebilirdi.
Sayfa 95Kitabı okudu
On yedinci yüzyılın en önemli filozoflarından Thomas Hobbes insan yaşamının “yalnız, zavallı, kötü, acımasız ve kısa” olduğunu yazmıştı. Verilecek cevapsa açıktır: “Daha beter olabilirdi, Thomas. Yalnız, zavallı, kötü, acımasız ve uzun olabilirdi.”
Sayfa 91Kitabı okudu
Aziz Augustine, “Zaman nedir öyleyse? Kimse sormazsa ne olduğunu biliyorum. Soran çıkar da açıklamaya kalkarsam ne olduğunu bilmiyorum.” demişti.
Sayfa 35Kitabı okudu
Gerçekte ne istediğimizi kendimize kendimiz bile söyleyemeyiz. Bunun nedeni “benlik” arayışının çok zorlu olması değil, “benliğin” kolay anlaşılmaz, ele kolay geçmez olmasıdır.
Sayfa 29Kitabı okudu
Belki bize gereken, kendimizi, üzerlerinde düşündüğümüz çatışan arzulara sahip ve hangisini memnun etmenin en iyisi olacağına karar vermeye çabalayan canlılar olarak görmektir.
Sayfa 28Kitabı okudu
İnsanlar sıklıkla gerçekte yapmak istemedikleri şeylere zorlanırlar ancak sonuçta değişime uğradıklarına minnettar da kalabilirler.
Sayfa 28Kitabı okudu
17. Yüzyılın en önemli filozoflarından Thomas Hobbes, insan yaşamının "yalnız, zavallı, kötü, acımasız ve kısa" olduğunu yazmıştı. Daha beter olabilirdi Thomas; yalnız, zavallı, kötü, acımasız VE UZUN olabilirdi!
Kendimizi okyanusun ortasında bir gemide bulmuşuz ve kaptan kalkmış, "canınız isterse gidebilirsiniz" diyor; böyle bir durumdayız.
Pek çoğumuz insan olmayan hayvanları gıda amacıyla acı vermeden öldürmenin meşruluğunu aramaktadır. Bizden daha üstün bir tür olsaydı, belki daha aşağı bir tür olarak acısız öldürülmemiz durumunda büyük kayıp yaşamayacağımızı öne sürerek meşru bir insan çiftliği kurabilirdi.
Değer biçilmeye layık olmayan bir şeye neden değer verelim?
Haddinden fazlanın fazlalığı ne kadardır?