Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.17
İnsancıklar
Fyodor Dostoyevskiİnsancıklar Yorumları ve İncelemeleri
İnsancıklar yorumları ve incelemelerini, İnsancıklar kitabı hakkındaki okur görüşlerini , İnsancıklar puanlarını 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Oğuz Atay ikinci eşi Pakize ile henüz flört aşamasındayken bir gün bir arkadaşına rastlar. Oğuz Atay'ın kolunun altında Dostoyevski'nin İnsancıklar adlı romanı vardır. Arkadaşı, ne yapacaksın o kitabı okumamış mıydın? diye sorunca, Atay'ın cevabı; ben okudum da bu kitabı Pakize'ye götürüyorum o bunu okuduktan sonra ona evlenme teklifi edeceğim der...
Kitap gayet anlaşılır duru, akıcı ve doğal. Makar uzaktan akrabası olan Varvara'ya yoğun duygular besler. Yaş farkından, daha doğrusu yanlış anlaşılmaktan dolayı buluşmaktan mahrum kalıp mektuplaşırlar. Makar başlarda parayı har vurup harman savurunca sonunda bir kitap alamayacak raddeye gelir. Varvara kazandığı kuruşun yarısına kitap alıp Makar'a hediye eder.
- Spoiler -
Kitabın sonunda Varvara sefillikten zengin bir adamla evlenip Petersburg'dan ayrılmak zorunda kalır.
"Anıların güzel olanları da, kederli olanları da insanı hep hüzünlendirir."
175 syf.
10/10 puan verdi
Kitabın isminin "İnsanlar" değil de "İnsancıklar" olmasının sebebi; Varvara Alekseyevna Varenka karakteridir. Makar Devuşkin'in onca telkinine aldırmadan bırakıp gitmiştir Varenka. Varenka'nın gidişinden sonra da artık İnsanlar değil İnsancıklar olarak anılmıştır türümüz.
"Yeni Gogol doğdu!"
İnsancıklar, Dostoyevski'nin henüz 25 yaşındayken yayımlanan ilk romanıdır. Rus modernizminin öncüleri arasındadır. Dönemin eleştirmenlerinin büyük beğenisini kazanan eser, yoksul ve çaresiz iki karakterin; Makar Devuşkin ile Varvara Alekseyevna'nın birbirlerine yazdıkları mektuplardan oluşuyor. Yoksul oldukları kadar cömert, kırılgan, gururlu da olan Makar ve Varvara, birbirlerine maddi manevi destek oluyorlar.
Bu eserde sosyal eşitsizlik ve yoksulluğun karşısında birbirlerine mektuplarla daha çok bağlandıklarına, aşklarının önüne çıkan engellere şahit olacaksınız. Duygu yüklü bir eser okumak istiyorsanız düşünmeden başlayabilirsiniz. Keyifli okumalar..
İnsancıklar Üzerine
Dostoyevski, kitaplarına serpiştirdiği felsefî analizler ve tahlillerle, sezdirmeden, okuyucusunun ruhiyatında yeni kapılar açıyor. Cazibesinden olsa gerek gayrî ihtiyari kendinizi bu kapıya yönelmiş buluyorsunuz.
Bana öyle geliyor ki, Dostoyevski’deki şeytan tüyü tam da bu: Kafa işçisi!.. Ve bu yüzden de nefret kaldırmıyor.
Kitaba gelecek olursak. Yazar, kitabında, fakirliğin insan üzerindeki yansımalarını ve dönemin sosyal sınıf farklılıklarını, iki uzak akraba olan Makar Devuşkin ile Varvara Alekseyevna’nın birbirlerine gönderdikleri mektuplar üzerinden ele alıyor.
Gogol’un gölgesinde yazılmış ‘İnsancıklar’. Esasen, yazarın ilk kitabı olması hasebiyle rol modellerinin ağzıyla konuşması gayet tabii.. En nihayetinde, baş ne ile doluysa dudaktan o dökülür.
Dostoyevski, yazarlığında zıtlıklardan çok defa istifade eder. Bu şekilde aklı iknaya, vicdanı hizaya zorlar.. Bir mütefekkirin dediği gibi: “Her şey zıttıyla bilinir, biri olmadan diğeri lezzetsiz ve zevksiz kalır.”işte, yazarımız da kitabında fakirlik ve zenginlik kavramlarını zihinlerde ayrı ayrı demliyor.
Altı çizilecek birçok yer olmasına karşın, beni üzerinde durup tefekküre zorlayan söz şu: “ Mutsuzluk bulaşıcı bir hastalıktır. Mutsuz ile yoksulun birbirinden uzak durması lazım, birbirlerine bulaştırmamak için” Hadi bakalım, dipsiz bir kuyuya inen merdiven...
Son olarak şunları söylemeliyim:
Kitap sadece yoksulluk edebiyatı yapıyor” eleştirisine katılmıyorum. Okuyunca fark edeceksiniz ki fedakarlık hissiyatımızın en parlak cevheri..
Ben zevkle okudum, umarım siz de beğenirsiniz.
İyi okumalar
Dostoyevski’nin ilk eseri olan çok severek okuduğum kitabıdır.Kitap 19.yüzyıl Rusya’sının yoksulluğunu insanın içini acıtacak bir şekilde gözler önüne seriyor, kitabın ana teması aşk ve kitap bu çerçevede iki insanın birbirlerine yazdıkları mektuplardan oluşuyor.Birbiri için yaptıkları çeşitli fedakarlıklara beklenmeyen bir son eşlik ediyor çok keyifle okuyacaksınız kesinlikle tavsiye ediyorum fakat Varenka’nın yaşadıklarının detaylarını öğrenebilseydim daha iyi olurdu benim açımdan,ama tabii okurun hayal gücüne kalmış.
İnceleme
Ah şu zavallı kendisini boy aynasında gören insancıklar yok mu..? Mektuplaşma tarzında olan bir kital ve iki ana karakterin birbirinden oldukça yaş olarak uzak fakat kalp olarak yakın olduğu bir kitap sizleri bekliyor. Bütün zorluklara rağmen kavuşamama hikayesi.
“Neden her şey böyle oluyor, iyi bir insan karanlıkta kalıyor, bir başkasınaysa mutluluk kendiliğinden geliyor?”
Genç Dostoyevski, ilk romanı İnsancıklar’ı tamamlar tamamlamaz ev arkadaşı yazar Grigoroviç’e okutur. Grigoroviç o kadar heyecanlanır ki birkaç kez kalkıp Fyodor’un boynuna sarılmak ister; fakat arkadaşının aşırı duygu gösterilerinden hoşlanmadığını bildiği için yapmaz. Grigoroviç ertesi gün romanı yazar ve yayımcı Nekrasov’a götürür; kitaptan çok etkilenen Nekrasov da eleştirmen Belinski’ye... “Yeni Gogol doğdu!” der, Nekrasov, daha kapı ağzında. Aynı günün akşamı, Belinski’ye tekrar uğradığında onu heyecan içinde bulur: “Nerede kaldınız? Nerede bu Dostoyevskiniz? Genç mi? Kaç yaşında? Hemen getirin bana onu!”
Peki neydi herkesi bu kadar heyecanlandıran İnsancıklar da anlatılanlar?
İnsancıklar, mektup-roman tarzında kaleme alınmış kısa ve toplumsal içerikli bir romandır. Dostoyevski'nin acıma duygusu daha bu ilk eserinde bile belirgindir. Roman, yaşlı bir katibin küçük bir kıza olan aşkını ve bu kıza karşı gösterdiği saygınlık çabalarını konu alır.
Kitap yoksulluğun acı yüzünü, hem saf hem se güzel bir sevgiyi derinden yansıtıyor. İnsana dair birçok şey var kitapta. Çaresizlik, ikiyüzlü insanlar, hüzün, aşk...
İnsancıklar
Dostoyevski'nin ilk romanı.
Yaşca daha büyük 58 yaşındaki Makar Devushkin ile bir genç kız olan Varvara Dobroselova arasındaki karşılıklı mektuplardan oluşuyor kitap.
Makar uzaktan akrabası da olan Varvara'ya bir türlü açılamaz hatta kitap okumadığı için yazı üslubunu beğenmez ve duzeltmek icin kiyaplar okur; Gogol'dan, Puşkin'den.
Kitap Dostoyevski'nin ilk kitabı olmasına rağmen yine insanı temel alan, derin psikolojik analizler içeren ve iki ana karakter için de bunu yapan bir kitap.
Dostoyevskinin kendi yaşamından izler de taşır kitap yatılı okuyan, annesini hastalık ile kaybeden bir karakter Makar.
Yine kitap temel olarak yalnızlığı, kendini insanlardan soyutlamayı esas aldığını söyleyebiliriz.
Dostoyevski insanı konusturmayı çok iyi beceriyor bunu kimi zaman karakteri kendi kendisi ile konuşturarak kimi zamanda mektup ile yapiyor ama böylece kitaptaki karakterleri derinlemesini ortaya koymuş oluyor.
Tabii mektuplardaki incelik, sadelik, iki karakterin birbirine hitapları çok güzeldi, belki de bu yüzden kitabın ismi insanciklardi iki sade insanin sikintilarini, dertlerini yazdikları için.
Ama sonuçta Varvara Makar'a karşı bişeyler hissetmesine rağmen bir başkasıyla evleniyordu...
204 syf.
7/10 puan verdi
BİR YAZAR DOĞUYOR
.
.
İnsancıklar: Dostoyevski'nin 175 yıl önce yaptığı çevirmenlikten yazarlığa adım attığı ilk eser. Günümüzde de çokça okunan, en sevilen eserlerinden biri olmasının tesadüf olmadığını kanıtlayan bir kitap oldu benim için.
.
Bazı sebeplerden dolayı yarım bırakıp sonrasında, niye yarım bıraktım diye hayıflandığım bir eser.
.
Kitabın konusuna ya da verilemek istenen mesajlara değinmiyorum çünkü fazlasıyla bu konuda yazılmış inceleme var.
.
Şunu söyleyebilirim ki, Dostoyevski bu işi biliyor. Kitabın bazı noktalarında Suç ve Ceza'ya hazırlık yapıyormuş gibi yazmış. Belki de zihninde Suç ve Ceza'yı bu eseri yazarken kurgulamış olabilir. Mesela, karakterimizin para istemek için tefeciye gidişi, sütü döküşü, merdivenlerde yaşadığı ikilem, para alamayınca hızlıca bulunduğu ortamdan kaçışı Suç ve Ceza'nın Raskolnikov'unu hatırlattı.
.
Ayrıca Beyaz Geceler kitabının sonunda da erkek karakterimiz tam mutlu olacakken, kadın karakter tarafından terk edilmişti. Bu durum, Dostoyevski'nin kitapları için kurgunun önemli bir parçası diye düşünüyorum.
.
Mektuplarla başlayıp biten sade, duru ama derin bir anlatıma sahip oluşu iyi bir yazar olacağının kanıtı.
Hâlâ okumadıysanız okuyun.
