Kısaca konusuna değinecek olursak "bir erkeğin, bir aşığın, aşkı iki taraflı görüp gözünü kör edeni seçmesi, bu uğurda arkadaşlarını, annesini dahi umursamaması" diyebiliriz. Kitabı bir ay önce okuyup şuanda yorumunu yapmam belki bazı cümlelerimi kısaltacaktır fakat asla Namık Kemal'in kalemine duyduğum hayranlığımı ve kitabın değerini azaltamaz.
Aşkı, o mükemmel hisleri, kalbe dokunulmasını yenice hisseden bir adam, karşısında adı birçok erkek tarafından anılan bir kadın, oğlunu tüm derinliğiyle düşünen ve kederinden ölebilen bir anne ve gerçek, saf aşk. Kitap başlı başına bu hislere sahip karakterlerden oluşuyor. Aşkın iyi ve kötü tarafı, sevenin şanssızlığı, kör edici özelliği de çok iyi şekilde işlenmiş. Kitap alışılagelmiş aşk kitaplarından fazla farklı. İçerisindeki gerçek insanlık, insanlığın ve evrenin hissedebileceği en yüksek mertebeye, dereceye sahip olan bir duygu var. İnsan bu kadar mükemmelleştirilmişken gerçeklerle de indirgeniyor. Edebiyatın benim için en önemli özelliği budur.
Kitap cidden zor. Namık Kemal'in cümleleri gözlerimi 8-10 açmama sebebiyet verdi ve oldukça da yorucuydu fakat tanımlar, kalbinizi ve beyninizi sert biçimde okşayan gerçekler, bölümle ilgili mısralar beni benden aldı diyebilirim.
Ayrıca Namık Kemal'in okurla konuşması, konuyu anlatması çok hoşuma gitti. Bir kitabı okurken yazarınla muhabbet etmeyi pek severim.
İntibah, Türk Edebiyatı alanında yazılan ilk edebi roman. Her edebiyat severin okuması gereken kitaplardan.
