.
Ey, beşer nev'inin sefil tabakasını teşkil eden, ve aşk duygularına kalbleri ebediyen kapalı bulunan köleler! Şayet, sizler bendeki felâket ve sefaleti, bendeki musibet ve kara bahtı bir öğrenebilseydiniz, bulunduğunuz şartların zulmetinde inlemeği bir yana bırakır ve Ulu Tanrı'ya tatlı gözyaşları dökerek hamd ve senâlarda bulunurdunuz!...
— Paris, 4/Ekim/1719
.