Bütün nefesimle Endülüslü bilgenin söylediğine katılırdım: Kainatta ne varsa hepsi vehim ve hayallerdi. Yahut perdelere vuran akisler veyahut gölgelerdi.
Aşkı taşıyan her kalbin muhkem olduğunu zannediyordum oysa.
Meğer aşk indiği kalbi ihya ediyordu ya, ihya edemezse yok ediyordu. Kazasız belâsız kurtulmanın imkanı yoktu