"İslamiyet'in "İTİDAL DİNİ " ve FITRAT DİNİ oluşu da onun ana vasıflarından birini teşkil eder. Diğer Semavi dinler mevcut şekilleriyle bu önemli vasıftan yoksun görünmektedir.Bu dinlere ait naslar etrafında yapılmış yorumlar incelendiği takdirde görülür ki, gerek itikad ve ibadet konularında gerek beşeri münasebetleri düzenleyen hükümlerde, Hatta tarihi olayların naklinde sık sık itidal noktası terk edilmekte ve aşırılığın iki ucundan birine (ifrat veya tefrit düşülmektedir.Meselâ Yahudiler,Meryem Valideyi Zina ile suçlamakta Ve İsâ aleyhisselâmı peygamber olmak şöyle dursun -gayri meşru bir evlât saymaktadır. Bu,büyük bir iftira ve haksız bir karalamadır (tefrit ) Hristiyanlar ise Meryem'i kutsallaştırmakta ,Hz.İsa'ya tanrılık nispet etmektedirler Bu da asla tasvip edilmeyecek bir aşırılıktır (ifrât) İslâmiyete gelince,her ikisinin de beşer olduğunu ilân ettikten sonra Meryem Valideyi en nezih ifadelerle temize çıkarmakta ,Hz.İsâ'nım da Büyük peygamberlerden biri olduğunu beyan etmektedir. (14)
Kur'ân-ı Kerim'de bu konu ile ilgili birçok ayet vardır.Meryem Sûresinin 16-35 âyetleri bunların bir kısmını teşkil eder