İslamın Kaynakları 2 Gönderileri
İslamın Kaynakları 2 kitaplarını, İslamın Kaynakları 2 sözleri ve alıntılarını, İslamın Kaynakları 2 yazarlarını, İslamın Kaynakları 2 yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Muhammed "İbrahim ve İsmail ve aşiretlere dönüş" programıyla Eski ve Yeni Ahit inancının temeline dönmek istiyordu. Eski ve Yeni Ahit'in temeli arkaik tepe kültüdür. Ve bu kült masum ve acı çeken ve ölen ve yeniden dirilen aşiret başkanının, "koyunları için kendi yaşamını feda eden çoban"ın kültüdür.
Sayfa 263Kitabı okudu
Kur'an'daki "bahçeler"in reddi ve Allah'ın gazabıyla tehdit edilmesi, Orta Arabistan Elen Hıristiyanlığının pagan/çok tanrıcı tepe kültünü reddetmesine ilişkin değil miydi? İslam öncesi Hıristiyan metinlerin Kur'an'da korunması ve sonradan Kur'an'a entegre edilmesi yoluyla, bu bahçelerin Allah'ın gazabıyla tehdit edilmesi ortaya çıkmamış mıydı?
Sayfa 257Kitabı okudu
Tepe Kültü
Muhammed ve yandaşlarının Arafat, Müzdelife ve Mina gibi kült yerlerine dönmeleri, Hıristiyanlıktan ayrılma ve Orta Arabistan paganizmine dönme anlamına geliyordu.
Sayfa 250Kitabı okudu
Hira dağı ile Kabe arasında simgesel bir ilişki vardır. Bu ilişkinin kökeni, eski İsrail'in birlik sandığı ile Peres dağı (yarık dağ, vajina dağı) arasındaki ilişkiye de yansımaktadır. Öte yandan hir sözcüğünün eski Arapçada dişilik organı anlamına gelmesi de, hiç kuşkusuz, bir tesadüf değildir.
Sayfa 238Kitabı okudu
Hoşgörü dini
İkinci Halife olan Ömer, Mekke'nin fethi için savaşırken, bir Arap savaşçıyı, babasını öldürmesi için şu sözlerle cesaretlendirmişti: "Onun kanı köpek kanıdır." (El-Vakıdi, c.II 609/256. Akt. H. Speyer, age, s. l70).
Speyer daha sonra şu sonuca varıyor: "İbrahim'in babasına ve arkadaşlarına karşı yürüttüğü kavgacı konuşmalar, İbrahim'in hep daha artan bir dozda Muhammed'in rolünü oynadığını gösteriyor." Gerçekten de Kur'an'ın İbrahim'i, Musevi ve Hıristiyan geleneklerinde bilinmeyen; ailesinden, akrabalarından, aşiretinden ve aşiretinin dininden olağanüstü bir sertlikle ayrılmasını sahnelemesi, Peygamber Muhammed'in ailesinden, akrabalarından, aşiretinden ve aşiretinin dininden olağanüstü bir sertlik ve düşmanlıkla ayrılmasına yansıyor.
Sayfa 213Kitabı okudu
Ayrım
Muhammed'in Kur'an'ındaki İbrahim teolojisini anlamak için en temel kıstas, Elen Hıristiyanlığı ile ilk ve erken Hıristiyanlığın İbrahim teolojisi arasındaki ayrımdır. Bu ayrım bir yandan en ilk Hıristiyanlık, Süryani Hıristiyanlığı ve İslam'da İbrahim'in melek peygamber kabul edilmesi öğretisi ile öte yandan Elen Hıristiyanlığının İbrahim'i yalnız İsrailoğullarının atası kabul eden öğretisi arasındaki farklılıkta özellikle iyi görülüyor.
Kur'an'da İbrahim için kullanılan "Tanrı'nın dostu" nitelemesi (Sure 4: 125), eski İsrail'in Mesihçi geleneğinden geliyor ve bu gelenek Hıristiyanlığa ve oradan da Şiilik ve Aleviliğe geçmiştir.
Sayfa 205Kitabı okudu
Muhammed sonrası İslam tarihindeki, Kur'an'ın ve İslam'ın ön tarihinin yeri boş kalınca, İslam bu boşluğu bir mucize dogmasıyla doldurdu. Peygamber ümmiydi; ne okuma yazma biliyordu ne de okuma yazmaya gereksiniyordu; çünkü bütün dinsel bilgisini vahiyler yoluyla elde etmişti.
Snouck Hurgronje
"Muhammed başlangıçta Araplara, Hıristiyanların İsa'dan, Musevilerin Musa'dan aldıklarının aynısını vermek istiyordu. Hayal kırıklığı Medine'de başladı; ehl-i kitab olanlar onu tanımak istemediler. Muhammed işte o zaman, cemaatlerinin kendisine karşı çıkamayacağı eski Peygamberlere el attı."
Sayfa 197Kitabı okudu
Ortodoks İslam konuşma ve düşünceyi ifade özgürlüğünden korkuyordu. İslam'ın tepesine çökmüş olan halifeler, bürokrasi ve ulema felsefeden korkuyordu.
Sayfa 192Kitabı okudu
Peygamber'in güçlü Mekke ve Orta Arabistan Hıristiyanlığına karşı zafer kazanması, daha sonra, pek zayıf olan pagan karşıtlarına karşı kazanması biçiminde çarpıtıldı ve Peygamber'in karşıtlarına da, putperestler denildi. Putperest denilen, Orta Arabistan paganizmine bağlı çoktanrıcı göçebe Araplar öyle pek güçlü değillerdi ve zaten Muhammed onlarla savaşmak gereğini bile duymamıştı.
Sayfa 186Kitabı okudu
Kur'an'daki putperestler ve putlara tapınanlar adlandırmalarına uyan bilgiler verir. "Müslümanlar haçın karşısında dua ettiğimiz için bizden nefret ediyorlar; bize putlara tapınanlar suçlamasını yöneltiyorlar" der. Böylece tam da Muhammed'in Kur'an'ında kullanılan Muhammed sonrası Ortodoks İslam aktarımlarında üstü örtülen, Mekkeli putperest paganlarla Mekkeli Hıristiyan "müşrikler"in aynı potaya konularak, tek bir ad altında tanımlanmasını görüyoruz.
Sayfa 179Kitabı okudu
Diyanet'in çevirisinden izlediğimiz eleştiriden geçirilmeden, araştırma yapılmadan yapılan Kur'an çevirilerinin esas amacı, Muhammed'in Kur'an yazımında kullandığı ifadelerdeki bulanıklığı örtmektir. Böylece Muhammed'in neden iki anlamlı ifadeler kullanmış olduğu sorusu da yanıtsız ve açık bırakılıyor.
Muhammed put kavramıyla paganların çoktanrıcıların idollerine/putlarına işaret ediyordu. Tipik bir Orta Arabistan demagojisine yaslanarak, Mekkeli karşıtlarının inançlarının bir parçası olan Hıristiyan tasvirleri için de kullanmıştır. Ancak bilindiği gibi demagojinin ömrü kısadır ve olumlu ve kalıcı bir etkisi de yoktur. Ayrıca Kabe'deki Hıristiyan tasvirlerinin arasında Eski Ahit öykülerinin canlandırıldığı freskler de vardı. Bu Eski Ahit peygamberleri hem Muhammed hem de yandaşları için kutsal şahsiyetlerdi. Muhammed işte burada demagojiye başvuruyordu ve "Allah'tan başkasına tapanlar" diyerek, yanmasın diye kazı çeviriyordu.