En Eski İstanbul Bir Masaldı kitaplarını, en eski İstanbul Bir Masaldı sözleri ve alıntılarını, en eski İstanbul Bir Masaldı yazarlarını, en eski İstanbul Bir Masaldı yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Gördüğümüz, gerçekten görmeyi başardığımız her kapı bizi bir başka insan yapıyordu, bir başka insana hazırlıyordu. Ancak bu yola devam etmek için, zamanı geldiğinde kaybolmayı, gittiğimiz yerden dönememe olasılığını da göze almamız gerekiyordu.
Adı bende 'yazılı' olanlar arasında Zweig da vardı elbet. İşte o zaman, bizlere bir 'dünyanın dünü'nü armağan eden bir yazarın, 'günümüzün' ikdidar beğenisince gerçekten de 'o dünde' bırakıldığını, unutulduğunu gördüm. Onca yazıyla onca hayat kime anlatılmak istenmişti? Bir ülkeden ya da bir zamandan sürgün olmanın acısını yok yere mi yaşanmıştı kimi insanlarca? Mahler ve Zweig. İkisi de tek bir anda, bir kaybolmuştuk anında buluşuyordu...Yirminci yüzyılın sonlarına geliyorduk. Viyana'daydık... Daha ileri gidebilirdim. Vazgeçtim. Yalnızlıkların, kendini bu yalnızlıklara yeniden doğurmanın o kadar çok biçimi vardı ki....