Siz perişan durumdasınız Olivian. Daha adam olmamışken edebiyat adamı olmuşsunuz.

Her şeyden önemlisi, bugünün tadını çıkarmak için niçin uğraşıp didiniyor, başaramadığınız için ağlayıp sızlıyorsunuz? Hayal gücüyle yaşayan bir insan sıfatıyla ancak özlem ya da bekleyişin, yani geçmişin ya da geleceğin tadını çıkarabilirsiniz.

Niye bu kadar sık seyahat ediyorsunuz? Seyahatte arabalar sizi hayalinizin çabucak götürebileceği yerlere çok daha yavaş götürür. Deniz kıyısında olmak için gözlerinizi kapamanız yeterli

Kadınlar güzelliği anlamadan gerçekleştirirler.

Honoré odasını oturmaktadır. Ayağa kalkıp aynada kendine bakar:
KRAVATI: Kaç keredir anlamlı, biraz da kaymış düğümüme bitkin halde el atıp dalgın dalgın gevşetiyorsun. Demek ki âşıksın azizim, ama neden üzgünsün?
KALEMİ: Evet, niye üzgünsün? Bir haftadır canımı çıkardın ustam, oysa hayatım eni konu değişti! Ben ki daha şanlı şerefli görevlere layıktım, yeni yaptırdığın mektup kağıtlarına bakılırsa bundan böyle aşk mektuplarından başka şey yazmayacağım. Ama beni eline alıp sonra birden bırakıverdiğin sinirli umutsuzluk nöbetlerinden tahmin ettiğim kadarıyla bu aşk mektupları kederli olacak. Âşıksın azizim, ama neden üzgünsün?
Odayı dolduran GÜLLER,ORKİDELER, ORTANCALAR, BALDIRIKARALAR, HASEKİKÜPELERİ: Bizi oldum olası sevmişsindir, ama daha önce gururlu, nazenin pozlarımızla, manalı duruşumuzla, rahiyalarımızın dokunaklı sesiyle seni büyüleyelim diye hiç böyle hepimizi bir arada çağırmamıştın. Elbette, sana sevdiğinin terütaze zarafetini sunuyoruz. Âşıksın, ama neden üzgünsün?..
KİTAPLAR: Öteden beri senin daima sorgulanan, asla kulak asılmayan temkinli danışmanların olduk. Ama seni harekete geçiremediysek de anlamanı sağladık; buna rağmen sen yenilgiye balıklama daldım, fakat hiç değilse karanlıkta, adeta bir kâbustaki gibi mücadele etmedim; artık istenmeyen yaşlı öğretmenler gibi bir kenara atma bizi. Sen bizleri çocukken minik ellerinle tuttum. Hâlâ saf olan bakışların bize hayretle izledi. Bizi biz olduğumuz için sevmesen de sana seni hatırladığımız için, eski benliğini olabileceğin kişiyi hatırladığımız için sev; olabilirlik bunu düşündüğün sırada biraz da olmak değil midir?
Gel bizim tanıdık öğüt veren seslerimizi dinle; sana niye âşık olduğunu söylemeyiz, ama niye üzgün olduğunu söyleriz; çocuğumuz umutsuzluğa kapılıp ağlarsa ona öyküler anlatırız, tıpkı bir zamanlar kıvılcımlar çıkararak, bütün umutların ve bütün hayallerinle alev alev yanan şöminenin önünde, çocuğun annesinin sesi bizim sözlerimizle tatlı otoritesini birleştirdiğinde yaptığımız gibi, beşikte sallarcasına avuturuz onu.
(...)

Hovardanın bekâret talebi aşkın masumiyete ebediyen sunduğu saygının bir başka şeklidir.

Seçkinler çevresi her şahsın fikrinin diğerlerine göre biçimlendiği çevredir. Diğerlerinin fikirlerinin tersine mi biçimlenmiş? O zaman edebi bir çevredir.

"Size şefkatli sözler söyleyecek değil ya... Varolsun: İşte gerçek bir dost!"

...ruhunuz Tolstoy'un ifadesiyle karanlık bir orman. Ama bu ormandaki ağaçların cinsi farklı, bunlar soyağaçları. Boş bir gurura sahip olduğunuz mı söyleniyor? Oysa evren sizin gözünüzde boş değil, armağanlarla dolu.

Bazı esprili, şefkatli, doğal bir seçkinliğe sahip, ama alenen hiçbir ahlaksızlıkta bulunmasalar ve tek bir ahlaksızlıklarından söz edilemese bile her türlü ahlaksızlığa yatkın insanlarla hayat tuhaf şekilde kolay ve hoştur. Esnek, esrarengiz bir yanları vardır. Ayrıca sapıklıkları, gece bahçelerde gezinmek gibi, en masum eylemlerine bile bir çeşni katar.