İstiklâl Şairi Mehmed Akif Sözleri ve Alıntıları
İstiklâl Şairi Mehmed Akif sözleri ve alıntılarını, İstiklâl Şairi Mehmed Akif kitap alıntılarını, İstiklâl Şairi Mehmed Akif en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
“İki yüzlüleri artık sever oldum, çünkü yaşadıkça yirmi yüzlü insanlar görmeye başladım.”
Sayfa 73Kitabı okudu
Âkif, müthiş bir seciye (Karakter,şahsiyet) ve kana'at (İnanç) sahibi idi. Gelişigüzel hadiselerin arkasından sürüklenmezdi. Muayyen ve başlıbaşına kana'atleri, ölçüleri vardı.Kana'atleri şu muâdele-i ictimâiye (sosyal formül) üzerine kurmuştur. Fazilet, vatanperverlik, ilim mecmu'ları dine müsâvidir.(Din=Ahlak+Vatanseverlik+İlim)
Sayfa 61Kitabı okudu
Ey benim nazlı hilalim; Ey benim güzel bayrağım! Senin yoluna feda, sana kurban olayım; ne olursun bana darılma...
Sayfa 156Kitabı okudu
Ağlarım ağlatamam, hissederim söyleyemem
Sayfa 47Kitabı okudu
Tükürün belki biraz duygu gelir aramıza
Sayfa 39Kitabı okudu
Korkma, cehennem olsa gelen, göğsümüzde söndürürüz...
Sayfa 42Kitabı okudu
Söz vermek ne demektir?
Bir söz ya ölüm veya ona yakın bir felaketle yerine getirilmezse mazur görülebilir
Sayfa 77Kitabı okudu
İki yüzlüleri artık sever oldum; çünkü yaşadıkça yirmi yüzlü insanlar görmeye başladım
Sayfa 73Kitabı okudu
Recaizade, Akif'e hitap ederek: "Milletin, milli bir destana ihtiyacı olduğunu ve bunu da ancak kendisinin yapabileceğini söylemiş ve yazmasını istemiş" tir.
Sayfa 17Kitabı okudu
Gâye uğrunda çalışmak, didinmek, nihâyet ölmek! Ah ne güzel meşgale, o ne hoş eğlence, o ne mes'ud hâtime imiş. Ben onu şimdi adamakıllı hissediyorum. Acaba yine o günler gelecek mi? Yine gayemiz uğrunda canımızla başımızla çalışabilecek miyiz? Çıkmayan canda ümid var derler, değil mi kardeşim? Allah büyük, elbet bizim de âtıl bâtıl oturmaktan kurtulacağımız günler gelecektir.
"Ağlarım ağlatamam, hissederim söyleyemem..."
Bir parça kımıldan, diyorum, mahvolacaksın!
Ey yolcu, uyan! Yoksa çıkarsın ki sabaha:
Bir kupkuru çöl var ne ışık var, ne de vaha!
Yarın, huzûr-i İlâhî’de, kimseler, Ömer’in
Şerîk-i haybeti olmaz, bugünlük olsa bile;
Evet, hilâfeti yüklenmeyeydi vaktiyle.
Kenâr-ı Dicle’de bir kurt aşırsa bir koyunu,
Gelir de adl-i İlâhî sorar Ömer’den onu!
Bir ihtiyar karı bî-kes kalır, Ömer mes’ul!
Yetîmi, girye-i hüsrân alır, Ömer mes’ul!
Bir âşiyân-ı sefâlet bakılmayıp göçse:
Ömer kalır yine altında, hiç değil kimse!
Zemîne gadr ile bir damla kan dökünce biri:
O damla bir koca girdâb olur boğar Ömer’i!
Ömer duyulmada her kalbin inkisârından;
Ömer koğulmada her mâtemin civârından!
Ömer halîfe iken başka kim çıkar mes’ul?
Ömer ne yapsın; İlâhî, beşer zalûm ü cehûl !
Ömer’den isteniyor beklenen Muhammed’den...
Ömer! Ömer! Nasıl aldın bu bârı sırtına sen?