İtiraflarım
Lev Tolstoyİtiraflarım Sözleri ve Alıntıları
İtiraflarım sözleri ve alıntılarını, İtiraflarım kitap alıntılarını, İtiraflarım en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Gerçi cehalet hep aynı şeyi söyler. Bilmediği bir şey varsa onun saçma olduğunu söyler.
Sevdiğin insanları kaybetmeye alıştığın zaman, hayatı önemsememeye başlıyorsun.
“Ben de, ölüm ejderhasının beni beklediğini, eninde sonunda beni parçalara ayırıp yutacağını bilerek hayatın dallarına tutunuyordum.”
Sayfa 21Kitabı okudu
“Ben farklı bakmayı da denedim, fakat gördüklerim hep aynıydı.”
Kesinlikle doğru bir tespit.
...zeka, onur, dürüstlük, iyi huyluluk, ahlak, genellikle inançsız olduklarını söyleyen insanlarda görülüyor.
Sayfa 6 - Karbon Kitaplar - 1.Baskı - Ocak 2017Kitabı okudu
Çok fazla insanın benzer deneyimlere sahip olduğuna inanıyorum. Bütün ruhumla iyi olmak istedim; fakat gençtim, tutkularım vardı. Ne zaman iyi olanı arasam yalnızdım, tamamen yalnızdım. Ne zaman kalben hissettiğim ahlaken iyi olma isteğimi dile getirmeye çalışsam aşağılama ve alayla karşılaştım. Ne zaman alçak tutkularıma yenik düşsem takdir, teşvik edildim. İhtiras, güç sevgisi, bencillik, zamparalık, gurur, öfke, intikam, bunların tamamı saygın addediliyordu. Kendimi bu tutkulara kaptırdıkça büyüklerim gibi olmaya, onların da benden memnun olduklarını hissetmeye başladım.
Bazen;
"Tüm deliler gibi, ben hariç herkesin deli olduğunu düşünüyordum."
Sayfa 28 - Karbon KitaplarKitabı okudu
“Ne istediğimi kendim de bilmiyordum; hayattan korkuyordum, hayattan kaçıp uzaklaşmak istiyordum, ama yine de hayattan bir şeyler bekliyordum.”
"Sevdiğin insaları kaybetmeye alıştığın zaman, hayatı önemsememeye başlıyorsun."
Çok fazla insanın benzer deneyimlere sahip olduğuna inanıyorum. Bütün ruhumla iyi olmak istedim; fakat gençtim, tutkularım vardı. Ne zaman iyi olanı arasam yalnızdım, tamamen yalnızdım. Ne zaman kalben hissettiğim ahlaken iyi olma isteğimi dile getirmeye çalışsam aşağılama ve alayla karşılaştım. Ne zaman alçak tutkularıma yenik düşsem takdir, teşvik edildim. İhtiras, güç sevgisi, bencillik, zamparalık, gurur, öfke, intikam, bunların tamamı saygın addediliyordu. Kendimi bu tutkulara kaptırdıkça büyüklerim gibi olmaya, onların da benden memnun olduklarını hissetmeye başladım.
Artık gerçeği keşfetmek bile istemiyordum çünkü ne olduğunu tahmin edebiliyordum. Gerçek şu ki, hayatın hiçbir anlamı yoktu.
Tanrı bizi öyle bir şekilde yaratmıştır ki her insan kendi ruhunu kurtarabilir veya yok edebilir.
Sevdigin insanlari kaybetmeye alistigin zaman, hayati onemsememeye basliyorsun.
Kalbim çok şey öğrendi ve yaşadı. Ve bu sayede bilgeliği, deliliği, akıllılığı öğrendim. Fakat anladım ki, bu da zor bir iş; çünkü bilgeliğin olduğu yerde fazlaca üzüntü var. Çok öğrenmek isteyen kişinin çok acı çekmesi gerek.