Tolstoy'un bana "abi sen neler yaşamışsın aslında bee" dedirttiği kitabı. Kitabın sonunda anlattığı metaforlarla dolu olan rüyası Tolstoy'un kitap boyunca anlattığı kendi inişlerini, çıkışlarını çok iyi özetliyor aslında. (Kendi kitabının açıklamasını bile kendi yapan Tolstoy...) Kitabın son cümlesi, okuyup da kafayı duvara yaslayarak o derin düşüncelere dalınan evreye geçmek için gayet güzel bir kapı aralıyor "Biri bana seslenir gibi oldu 'Gör ve hatırla' sonra uyandım." .
