İvan İlyiç'in Ölümü
Lev Tolstoyİvan İlyiç'in Ölümü Sözleri ve Alıntıları
İvan İlyiç'in Ölümü sözleri ve alıntılarını, İvan İlyiç'in Ölümü kitap alıntılarını, İvan İlyiç'in Ölümü en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz."Yaşam ve... ölüm! İşte o kadar! Yaşıyordum... bir yaşamım vardı, ama şimdi usulca elimden kayıyor ve ben onu tutamıyorum. Evet. Ne diye kendimi aldatayım?"
Tolstoy’a göre acıya ortak olmak, olgun insanlar açısından kaçınılmaz, hatta arzu edilir bir şeydir.
Sayfa 106Kitabı okudu
“Sabah ya da akşam, cuma ya da cumartesi hiç fark etmiyordu, öyle ya da böyle, değişen hiçbir şey yoktu hayatında!”
Sayfa 59 - İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Huzura ihtiyacı olduğunu söylüyor, ama bunu bozacak en ufak ayrıntıyı bile gözden kaçırmamak için fırsat kolluyordu.
Sayfa 37 - Kültür YayınlarıKitabı okudu
"İnsanların gözünde giderek yükselirken, aynı anda hayat da benden o kadar eksiliyor, ayaklarımın altından çekilip gidiyordu..."
Belki de sürdürdüğüm yaşam, sürdürmem gereken yaşam değildir.
Sayfa 71
"Ne mi istiyorum? Acı çekmemek. Yaşamak."
Sayfa 73Kitabı okudu
"Ölüm uçurumunun kenarında yalnız başına, bir yanında anlayıp acıyanı olmadan böyle yaşamaktı kaderi..."
Sayfa 47Kitabı okudu
" Doktor hastanın çektiği fiziksel acıların dayanılmaz olduğunu söylüyordu ki bu doğruydu, ama ona asıl çektiren manevi acılardı. "
Sayfa 78Kitabı okudu